ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อฉันจบม.ศ.สาม แม่คิดว่า ถ้าจะเรียน สี่ ห้า ต่อไปก็จะเสียเวลาเปล่าๆ เพราะขณะนั้น มีแค่สามสาขาให้เลือกคือ วิทย์ ศิลป์ ทั่วไป ไม่มีอะไรที่จะทำให้ฐานดีพอที่จะไปเรียนต่อเมืองนอกได้ เพราะตอนนั้นจบมอศอห้าแล้วยังต้องไปเรียนที่เอยูเอกันอีกเป็นบ้าเป็นหลัง ความจริงภาษาอังกฤษฉันก็นับว่าดีมาก แต่แม่บอกว่าไม่ดีถึงขนาด... จึงอยากเน้นให้เรียนภาษาอังกฤษอย่างเดียว(เขาคงคิดว่า ฉันจะต้องเรียนถึงปริญญาเอก..มั้ง?) ที่เลือกเรียนไม่ได้มี มากหยั่งเดี๋ยวนี้...ที่เจ๋ง เจ๋ง ก็ เอยูเอ นี่แหละ แต่ การเรียน จะมีแค่วันละสองชั่วโมง ไม่เช้าก็เย็น ....ไม่ได้การแน่ เพราะสถานศึกษาอยู่ใกล้ย่านเกษร ราชดำริ เหลือเกิน เดี๋ยวก็ไม่ต้องเรียนต้องเรินมันหละ จะไปเดินก๋าอยู่แถวนั้น น่ะซิ ยิ่งชอบชอบอยู่ด้วย...ก็เลยไปได้ที่ราชดำเนิน... ที่เรียนทั้งวัน..เป็นของอาจารย์เกริก(ตอนนั้นยังไม่ได้มี มหาวิทยาลัย) จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 02:51:02]

ความคิดเห็นที่ 2 ฉันก็เลยได้มาเรียนที่สถาบันสอนภาษาของอาจารย์เกริก วันแรกที่ไปเรียน...ฉันพบผู้คนมากมายล้วนแปลกหน้าทั้งนั้น...ที่สำคัญ..ฉันต้องเรียนรวมกับผู้ชาย..เป็นครั้งแรกในชีวิต..รู้สึกแปลกๆ ไม่คุ้น แต่ก็ไม่กลัว...ผู้หญิงส่วนใหญ่จะเกาะกลุ่มกันอย่างรวดเร็ว..เพิ่งลงทะเบียนเมื่อวานนี้เอง วันนี้เดินด้วยกัน..รู้จักกันแล้ว...พวกผู้ชายก็มีหลายชนิด ท่าทางคงแก่เรียนก็มี ผู้ใหญ่มากก็มี เด็กวัยเดียวกับฉัน ก็มี ไอ้ที่ห่ามสุดขั้วก็มี...บอกตรงๆว่า...ฉันเลยค่อนข้างจะ ไว้ตัว..มันมาเองตามธรรมชาติ..ไม่ได้ดัดจริต เพราะ จากที่เล่ามา ก็คงไม่ต้องอธิบายเยอะ ฉันกลับไปบ้านก็ ไปเม้งแตก..ที่บ้านให้พี่ป้าน้าอาฟัง...แม่เรียกไปพบ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 03:00:50]

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วถามถึงสาเหต ฉันก็เรื่อยเจื้อยเลย ไม่ชอบนู่น ไม่ชอบนี่ แม่บอกว่า..อีกหน่อยฉันจะต้องไม่ชอบอะไรอีกเยอะแยะในชีวิต..ถ้าเป็นปัญหาที่สถานที่ฉันไม่มีสิทธิที่จะชอบหรือไม่ชอบ เพราะนั่นคือที่ที่ฉันจะต้องไปหาวิชาความรู้ ถ้าเป็นปัญหาเรื่องคน..แม่ว่าฉันแพ้ตั้งแต่ยกแรกที่ยังไม่ได้ขึ้นชกด้วยซ้ำ..เพราะการที่จะให้คนรู้จักถึงขั้นยอมรับเรา นั่นเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ที่ผ่านๆมาแม่ปูทางให้ทั้งนั้น.. ให้บ้าน..เพื่อเพื่อนจะได้มาพบปะ พูดคุย ให้อาหารข้าวปลา เพื่อบำรุงบำเรอความสะดวกสะบาย ตอนนี้..ฉันต้องหัดสังคมด้วยตัวเอง..ที่ไม่มีบารมีแม่คอย สนับสนุน...แม่อยากรู้ว่าฉันจะทำได้ไหม? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 03:09:43]

ความคิดเห็นที่ 4 ฉันก็เลยมานั่งคิดๆดู เอ๊..ท่าจะจริง..เพราะถ้าฉันจะเป็นอย่างนี้ ฉันคงไม่มีเพื่อนแน่ๆ เพราะเห็นคนอื่นๆเขาไม่รู้จักกันมาก่อนเขาก็คุยกันได้ดีนี่...ฉันกลับวางตัวชาเย็นไปเอง (ไม่รู้ว่าทำไม...เหมือนกัน) เก๊าะเลย..ตั้งตัวใหม่.. วันรุ่งขึ้นก็คุยกับโต๊ะข้างๆ เป็นเด็กสาวใต้ มาจากพัทลุง ก็สนุกดี..เธอค่อนข้างขี้โรค เธอว่าเธอเมารถ...มึนหัว ฉันจึงยกมือ..ขออนุญาตอาจารย์จะพาเธอออกไปทานยา อาจารย์ถามว่าเป็นอะไร.... เขาปวดหัวค่ะ.... เสียงลอยมาจากข้างหลัง....ว่า...ปวดหัวก็ไปขี้ซะซิ.. ดังลั่นเลย...ยายเด็กพัทลุง..ตกใจ ร้องไห้กระซิก โถ โถ.. แต่ฉันหันขวับทันที ใครวะ..ไอ้.. ปากเสีย? อาจารย์ต้อง รีบสงบศึก แต่ผู้หญิงทุกคนในห้องมองฉันอย่างตื่นตะลึง. แค่ประโยคเดียวเอง หลังขึ้นมาจากพักเที่ยงทุกคนรู้จักฉันหมด... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 03:22:10]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีค่ะ ป้าวิ ครั้งแรกที่มาทักทาย แต่ติดตามอ่านมานานแล้วค่ะ ;) จากคุณ : Amy ja! - [12 ก.ค. 03:24:43]

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วฉันก็หมดปัญหาเรื่องเพื่ิอนไปเลย...ถึงตอนนี้ฉันก็คุยได้กับทุกคน..ถึงทราบว่านักเรียนส่วนใหญ่จะมาจากต่างจังหวัด หลายๆคนก็เหมือนฉันคือ เตรียมตัวไปเมืองนอก บ้าง จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยบ้าง จะไปทำท่องเที่ยวบ้า่ง ก็เป็นสังคมอีกแบบหนึ่ง...ผู้ชายก็เริ่มจับคู่กับคนโน้นคนนี้ เริ่มมีหวานมีแหวว พวกผู้หญิงเริ่มแต่งหน้าแต่งตา... บางคนถึงขนาดติดขนตาปลอม..เพราะโรงเรียนไม่ห้าม ฉันก็คงมีกิจกรรมตามสั่งเหมือนเดิม..ตอนเย็นต้องไป ตีเทนนิส...หรือ น๊อคบอร์ด ที่สนามบ้านพิษณุโลก.. เกือบทุกเย็น..เลยไม่มีโอกาศเขียนหน้าทาปากกะเขา... พวกผู้ชายก็แลว่าจะไม่ค่อยกล้ามาวอแวกะฉัน คงเป็นเพราะ...ฉันไม่ใช่คนติ๋มๆกระมัง จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 03:33:56]

ความคิดเห็นที่ 7 อยู่มาวันหนึ่งคุณป้าบอกว่า จะมีฝรั่งมาเช่าบ้านที่ซอยสามลม ให้ฉันไปด้วยเผื่อเขาจะเอาอะไรเพิ่มเติม จะย้ายมาวันนี้...ฉันก็ไป..แต่อยู่ในชุดเล่นเทนนิสเพราะยังไม่ได้เปลี่ยนก็ไปหยั่งงั้นแหละ..ไปถึง..ก็พบครอบครัวนายทหาร อเมริกัน..มีลูกชายสองคน คนหนึ่งอายุึไล่เลี่ยกับฉัน อีกคนหนึ่งแก่กว่าฉันสักสองสามปี คนพี่ บิล คนน้อง อเล๊กซ์ บิลท่าทางขรึมๆได้ใจความว่าคิดถึงแฟนที่เพิ่งจากมา...อเล็กซ์ ร่าเริง ชอบเล่นเทนนิสเหมือนกัน ก็เลยคุยกัน ถูกคอ.. พ่อแม่เขาก็เลยเป็นกันเองกะพวกเราในเวลาอันรวดเร็ว..คุณป้าท่านเป็นคนน่ารัก พูดถูกใจให้หมดเหมือนกัน.เจ้านี้ อีท่าไหนยังไงไม่ทราบ ยกคนใช้ให้เขาไปสองคน...ฉันเลยมีเพื่อนถูกใจอีกคนหนึ่ง..อเล็กซ์ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 03:46:35]

ความคิดเห็นที่ 8 แต่แม่ค่อนข้างจะไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก..ไม่ให้ฉันไปบ้านเขา..แม่บอกว่าฝรั่งถือความเป็นส่วนตัวมาก..ไม่เหมือนคนไทยจะมาจะไปเมื่อไหร่ก็ได้...ถึงเขาจะชวนแม่ก็ไม่ให้ไปนอกจากแหม่มจะชวนด้วยตัวเอง จึงจะให้ไปพร้อมบริวารอย่างน้อยหนึ่งคน..แต่ก็โทรคุยเจ๊าะแจ๊ะกันบ่อย..เจ้าเด็กสองคนนี่มันก็เก่งกาจจริงๆอยู่เมืองไทยไม่กี่เดือนพูดไทย ได้ดีทีเดียว ขนาดซื้อกล้วยแขกกินได้...วันปีใหม่..บ้านฉัน มักจะจัดงานความจริงก็จักทุกงานนั่นแหละ..แต่ปีใหม่นี่ มักจะมีอะไรอะไรพิเศษเช่นของขวัญ อยู่ฉลองยันเช้า และงานนี้แม่อนุญาตให้ผู้ชายดื่มของมึนเมาได้..ฉันก็ชวน เพื่อนฝรั่งไปงั้นๆแหละ..เพราะคิดว่าเค้าคงไม่มางานไทยๆ อย่างเงี้ย...แผนที่ก็ไม่ได้ให้ ก็บอกแล้วไงว่าชวนไปงั้นๆ ระหว่างที่พวกเราเฮฮาอยู่นั้น...บิลกะอเล็กซ์ก็โผล่เข้ามา ทุกคนประหลาดใจมาก..ว่ามาได้ไง? ปรากฏว่า เธอถาม เด็กรับใช้ของคุณป้าที่ให้ไปน่ะ เขียนแผนที่ขยุกขยุยเป็น ภาษาไทย...เด็กฝรั่งเอาไปให้ร้ายขายยาปากซอยแปล แล้วก็ขึ้นรถเมล์กันมาอย่างสนุกสนาน..แถมเดินเข้าซอย ตามหาบ้านจนเจอ..จาก พหลโยธิน ถึง ราชวัตร เนี่ยะนะ โอ้โห เก่งมาก ฉันยอมรับในความสามารถเขาจริงๆ พวกพี่ๆหลายเหล่าก็รับน้องซะ..เมามันไปเลย..ตอนนี้เป็นยุคของ เดอะ บีตเติล พวกเราทวิสต์กันยันเช้า..ตอนหลัง บิลล์ก็เลยเข้ากลุ่มพวกพี่ๆผู้ชายรวมเหล่า ชนิดหัวหกก้นขวิดลืมโรคอกหักซะสนิท...นี่ยังไม่รู้ว่าอีพี่คนไหนเลย... ที่พาบิลล์..ไป"ขึ้นครู"ไทย... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 05:13:41]

ความคิดเห็นที่ 9 นับว่าเป็นประสบการณ์ช่วงที่สนุกที่สุดในชีวิตของฉัน.. อีกแล้ว..พ่อแม่เด็กฝรั่งสองคนนี้ มักจะชวนฉันไปงานต่างๆเสมอ เช่นเวลามีโชว์จากต่างประเทศมา บ๊อบ โฮป และ แอน มาเกรต..ฉันก็ได้ไปดู รวมทั้งไปทานข้าวในคลับ ของนายทหารตามโรงแรมต่างๆ ได้เห็นภาพผู้หญิงไทยที่ ทำน่าเกลียด และพอจะเข้าใจว่าทำไมเขาจึงได้ดูถูกผู้หญิงไทยนัก.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 05:21:49]

ความคิดเห็นที่ 10 บิลล์กลับไปอเมริกาก่อน..ต้องไปเข้า เตรียมทหารเหมือน กัน อเล็กซ์เรียนอินเตอร์ที่นี่...จากนั้นไม่กี่ปีเขาทั้งหมดก็ย้ายกลับประเทศ...ฉันก็ไม่เคยคิดว่าจะเจอะเจอพวกเขาอีก..จนไม่กี่ปีมานี้...คุณแม่ฉันซึ่งได้คืนใบเขียว ไปแล้ว (ฉันขอใบเขียวให้คุณแม่มาอยู่อเมริกา..อยู่พักหนึ่ง..ท่านไม่ชอบ ก็กลับไปเมืองไทย จึงคืน) อยากจะไปเที่ยว อเมริกา..จึงพาท่านไปขอวีซ่าท่องเที่ยวธรรมดา... ที่สถานกงศุลเราได้แจ้งความจริงว่า เคยเป็นเรสซิเด๊นท์ มาก่อน..มาขอไปเยี่ยมหลาน...กงศุลก็ถามคุณแม่ว่า เอ..แต่ลูกสาวยังอยู่อเมริกานี่..ถ้าจะให้ใบเขียวคืนจะเอาไหม? คุณแม่ท่านไม่ทราบว่าจะตอบอย่างไร..ถ้าปฏิเสธ เดี๋ยวเขาก็จะหาว่ารังเกียจ...ก็เลยตอบเยส ซะจะดีกว่า ปรากฏว่า...เขาไม่ออกวีซ่าให้แม่ฉัน..ทั้งๆที่เคยอยู่อเมริกา มาแล้วห้าหกปีเนี่ยะนะ อ้างว่า...แม่ฉันมีเจตนาจะมาขอ ใบเขียวใหม่....เอ้าจะบ้ากันใหญ่...ตากงศุลนั่นก็เข้าใจผิดไปใหญ่โต ทั้งๆที่ตัวเองตั้งคำถามล่อเป้า...แกกลัวว่าแม่ฉันจะกลับไปเอาสวัสดิการคนแก่ไว้ยังชีพ....ฉันน่ะโมโห จนตัวสั่น...เอาซิวะเป็นไงเป็นกัน.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 05:41:50]

ความคิดเห็นที่ 11 ในชีวิตก็ไม่เคยจะคิดใช้อภิสิทธิ หรือไปขอร้องให้ใครมาช่วยวิ่งเต้นอะไรเลย..คราวนี้ทนไม่ได้..จึงโทรหาพวกพี่ๆ สี่เหล่าทัพที่ท่านก็เป็นใหญ่เป็นโตกันหมดแล้วตอนเนี้ย ฉอดๆเล่าให้ฟัง..พี่ทหารบกบอกว่า...เรื่องจ้อยน้อง..ไม่ต้องถึงมือพี่..น้องรู้ไหมว่า ใครเป็น U.S.ATTACHE ในไทยอยู่ตอนนี้...บิลล์..ไง น้องจำได้ไหม ซี้เก่าเราไง มามะ..เดี๋ยวพี่โทรให้...แล้วพี่ที่น่ารักก็ต่อสถานทูตอเมริกา โขมงโฉงเฉงทันที... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 05:50:21]

ความคิดเห็นที่ 12 แล้วเราก็นักทานข้าวกลางวันกัน..บิลล์เป็น colonel แต่ง งานมีลูกน่ารักสองคน..ไม่ได้มาอยู่ด้วยเพราะเพิ่งเข้ามหา วิทยาลัย..ดีอกดีใจที่เจอฉันอีก..เขาก็ติดต่อกับพวกพี่ๆ ทหารกันตลอด...พอฟังเรื่องฉันจบ บิลล์ก็ร่างจดหมาย ให้ฉันนำไปสถานกงศุลที่ออกวีซ่า..ทันที.. ตากงศุลอ่านแล้วก็ค้อนฉันขวับๆ บอกว่า คุณรู้ไหม? ท่านทูตทหารท่านรับประกันเรื่องคุณแม่คุณด้วยยศของท่าน..ผมหวังว่าคุณคงไม่ทำให้ท่านมัวหมอง...แล้วก็ สแตมป์วีซ่าให้แม่ฉันแต่โดยดี.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 05:58:22]

ความคิดเห็นที่ 13 Wow, Pa Wi story part 2. I can't believe this time I am the second person in Kratoo :) Sawasdee krab Pa Wi :) จากคุณ : mactarble :) - [12 ก.ค. 06:06:00]

ความคิดเห็นที่ 14 มานั่งแถวหน้า รออ่านค่ะ :) จากคุณ : Pina Colada - [12 ก.ค. 06:10:59]

ความคิดเห็นที่ 15 ป้าค่ะ พวกพี่ๆของป้านี่ดีจัง พวกพี่ๆ ที่ไหมรู้จัก ไหงมันตรงข้ามกับดีทั้งนั้นเลยอะค่ะ จากคุณ : silk - [12 ก.ค. 06:30:15]

ความคิดเห็นที่ 16 ฉันจึงเชื่อเรื่องความมีน้ำใจต่อคนเนี่ย..มันจะสะท้อนกลับ ถึงเรายามใดยามหนึ่งแน่นอน ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า..แม่ฉัน ท่านมีเพื่อนรักอยู่คนหนึ่งคบกันมาตั้แต่วัยรุ่น..และใกล้ชิด กันตลอด...นี่คือสาเหตที่ท่านอยู่อเมริกาไม่ได้..วันหนึ่ง แม่ฝันเห็นเพื่อนรักที่ว่า..ฉันก็บอกให้คุณแม่โทรทางไกลมาคุยซิ..หลังจากคุยกัน แม่ฉันก็คงคิดถึงเพื่อนมาก ก็ร้องไห้ ฉันเห็นน้ำตาแม่..แล้วก็ทนไม่ได้ ถามท่านว่าอยากกลับ เมืองไทย..หนูจะไปส่ง...แค่เนี้ยะ..น้ำตาแห้งเลย เก็บกระเป๋าทันที..ฉันก็เลยต้องรักษาวาจา คิดว่าท่านคงจะมีความสุขกับเพื่อนมากกว่าที่จะมาอยู่อย่างสบายกายที่นี่ ก็เลยพาท่านกลับเมืองไทย...ไม่นานต่อมามีโทรศัพย์ จากโรงพยาบาลว่า..คุณแม่ฉันต้องผ่าตัดช่องท้องนิดหน่อยไม่เป็นอะไรมาก..ฉันไม่ต้องกลับไป ทุกอย่างได้ ดูแลเรียบร้อยโดยเพื่อนที่รักของท่าน...ฉันก็วางใจ คุยกับคุณแม่ท่านก็ว่าท่านสบายดี..ไม่ต้องเป็นห่วง.. มาทราบทีหลังว่า...คุณแม่เป็นมะเร็งในลำใส้ใหญ่..ถูกตัด ลำไส้ออกไปกว่าหนึ่งฟุต..สาเหตที่ทราบเพราะเพื่อนท่าน และคุณแม่ไปตรวจสุขภาพกันเฉยๆ..หมอเจาะเลือดคุณแม่ และพบว่ามีมะเร็ง..ตัวคุณแม่ไม่ทราบเลยเพราะไม่มีอาการ อะไรที่จะบอกเหตุ...เพื่อนท่านสั่งให้หมอหาให้เจอ.. และจัดการรักษาให้ทันที(ลูกสาวท่านเป็นเจ้าของโรง พยาบาลและอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะ) ทุกวันนี้หมอก็ ดูแลคุณแม่ใกล้ชิด ไม่ต้องคีโม ทานยาควบคุมอย่างเดียว ค่ารักษาพยาบาลทั้งสิ้น ห้าล้านอัฟ...เพื่อนท่านจ่ายให้ทุกบาททุกสตางค์.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 06:34:11]

ความคิดเห็นที่ 17 เอ๊ะ..จะเล่าเรื่องปฐมวัย..ไงข้ามมาตอนนี้หว่า...เอ้ากลับไปใหม่..ฉันก็เรียนภาษาอยู่ปีนึงมั้ง..ก็ไปซาน ฟรานซิสโก ตามฝันเด๊ะเลย...ก่อนไปก็เหมือนคนอื่นๆน่ะ เห่อตัดเสื้่อผ้าไปซะยกใหญ่ บ้าขนาดตัดเสื้อโค๊ตชนิดยาวลากดินไปด้วย แน่ะ..ชุดทงชุดไทย..ตุ้มหู อุบะ กำไล เอ้าบ้าครบเครื่อง เลยทีเดียว แหม..แล้วก่อนไปนะ..เพลง SAN FRANCISCOของ SCOTT MCKENZIE กำลังฮิตพอดี๊ พอดี...ทันสมัยเปี๊ยบเชียะ..ทันทีที่ลงมาจากเครื่องออกจากแอร์ปอร์ตมาได้..ฉันแทบหันหลังวิ่งกลับขึ้นเครื่องใหม่ เพราะคิดว่าลงมาผิดประเทศ...นั่น..นั่ง..ยืน..กันเป็นร้อยๆ คนเหลืองต๋อยยังกับพระ..หัวโล้น..ทาหน้าทาตา พวงมาลัย เจ็ดสีเจ็ดศอกห้อยคอ..เต้นกันเหยงๆ มีกลอง ฉิ่งฉาบพร้อม...ตะโกน hare krishna hare krishna.... เอ๊ะ..นี่มัน นิวเดลลี หรือไงวะ???? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 06:52:44]

ความคิดเห็นที่ 18 เด๋วววว พักก่อน..เด๋ววว มาเล่าใหม่.. หมามันมานั่งจ้องตา มันจะพาฉันไปเดิน... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 07:00:27]

ความคิดเห็นที่ 19 ติดตามอ่านของป้าวิ(ขอเรียกตามคนอื่นๆนะคะ)มาตั้งนานแล้วคะแต่ไม่ได้เข้ามารายงานตัว แต่พออ่านเมื่อกะทู้ที่แล้วว่าป้าวิเรียนที่เขมะฯเลยเข้ามารายงานตัวบ้างว่าหนูก็ศิษย์เก่าเขมะฯเหมือนกันคะ ดีใจจังคะที่ได้เป็นศิษย์สถาบันเดียวกับป้าวิ แต่หนูเป็นเด็กประจำคะเลยไม่ค่อยจะได้บู๊เหมือนป้าวิ ป้าวิเขียนเรื่องดีทุกตอนเลยคะ ป้าวิพอจะบอกได้ไหมคะว่าอยู่ที่ไหนเมืองอะไร เพราะตอนนี้หนูก็อยู่อเมริกาเหมือนกันคะ จะติดตามเรื่องป้าวิตลอดไปคะ จากคุณ : YUYE - [12 ก.ค. 07:06:05]

ความคิดเห็นที่ 20 โฮ้โฮ...เด็กเขมะในนี้เยอะจัง เดี๋ยวยืนดีดนิ้วในจิปาถะดีกว่า คุณพ่อก็ไม่มีซะล่วย จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [12 ก.ค. 08:59:25]

ความคิดเห็นที่ 21 คนอะไรเขียนหนังสือเก่งเป็นบ้า น่าติดตามด้วย ทำให้ต้องเสียเวลา มาคอย ติดตาม จะไปใหนก็รีบกลับ กลัวตกข่าว อดรู้เรื่อง เด็กรุ่นน้องคนนี้ ทำให้ได้รำลึกถึง ความหลังอันสนุกสนานของตัวเองไปด้วย ขอขอบคุณ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ ในการเขียนเรื่องสนุกของตัวเอง ไว้ลูกหลานอ่าน เวลาตายไปแล้ว ขอให้มีความสุข ความเจริญ ตลอดไปน๊ะ ..... คุณ(WIWANDA) รักษาสุขภาพล่ะ จากคุณ : แฟนไกลบ้านมานานนน - [12 ก.ค. 09:04:43]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเป็นเลขาฯและต้นห้องป้าแวนด้าครับ จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [12 ก.ค. 09:14:55]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมขอเปลี่ยนสรรพนามเรียกจากพี่เป็นน้านะครับ เพราะอายุอานามน้าวิไร่เรี่ยกับคุณแม่ของผม วันก่อนผมได้อ่านเจอว่าตอนนี้มีคนเก็บรวมรวมกระทู้ต่าง ๆ ที่มีคนอ่านเยอะ ๆ ไปรวมเล่มขายแล้วนะครับเข้าใจว่าผมอ่านเจอในลุมพินีกระทู้ของคุณแก้ว ถ้าจำไม่ผิดคุณแก้วแกบอกว่าชื่อหนังสือเก็บตก เรื่องของแกของถูกนำมาตัดต่อแล้วบรรจุอยู่ในนั้นด้วยครับ ยังไงน้าวิก็ลองพิจารณาเรื่องนี้ดูด้วยครับ กลัวคนจะมาชุบมือเปิบเรื่องของน้าวิครับ จากคุณ : ken (KENNY CHANG) - [12 ก.ค. 09:22:49]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอบคุณYUYE ค่ะ เป็นนักเรียนเขมะรุ่นสุดท้ายของฝั่งซังฮี้ ค่ะ จากนั้นโรงเรียนก็ย้ายไปฝั่งธนฯ อยู่ตอนท่านชายสิ้น ด้วยค่ะ และได้รับเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จมาทอดพระเนตรละคร"เงาะป่า" เป็นการส่วนพระองค์ ที่โรงเรียนเลยละค่ะ..ตอนนี้อยู่ที่เมือง MONTEREY, CALIFORNIA ค่ะ ืั จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 09:31:05]

ความคิดเห็นที่ 25 ฉันก็มาเข้าวิทยาลัยที่นี่ แต่หกเดือนก่อนนั้น ฉันต้องไป เข้าคอร์สภาษาอังกฤษ(อีกแล้ว) ก่อน มันรวมมากับค่า เทอมง่ะ..ฉันไปอยู่กับแฟมิลี่ เล็กๆครอบครัวหนึ่ง มีห้องเล็กอยู่หลังบ้าน ห้องน้ำเล็กขนาดพอหมุนตัวได้..จากครอบครัวใหญ่มาทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดในระยะแรกๆ...เสียค่าอยู่ รวมค่าน้ำไฟก็แปดสิบเหรียญ แต่มีหน้าที่ต้องให้ข้าวหมา สามตัว พามันเดินตอนเย็นๆรอบๆบล็อค ทุกวัน..ไอ้และอี หมาพวกนี้ถูกฝึกมาอย่างดี จะกินจะขี้ก็เป็นที่เป็นทาง.. สั่งนั่งก็นั่ง เดินตามต้อยๆไม่วิ่งเตลิดเปิดเปิงไปไหน... ก็นับว่าเป็นงานง่ายๆ และฉันรักสัตว์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยสนุกมาก.....ไอ้เสื้อผ้าที่เอามาจากเมืองไทยรวมทั้ง โค๊ตที่อุตส่าห์ตัดมาแพงระยับ...เก็บใส่กล่องหมด.. ใช้ไม่ได้ฮ่ะ..ไม่มีปัญญารีด..แล้วคุณภาพของผ้าเมืองร้อน มักเป็นใยสงเคราะห์ที่เป็นประจุไฟฟ้า..มันดูดเข้าหาตัว พันขาพันแข้งยุ่งไปหมด..ก็ต้องซื้อต้องหาใหม่...สรุปว่า กางเกงยีนส์ เสื้อสเวตเตอร์ รองเท้าผ้าใบ หมวกไหมพรม เป็นสิ่งประเสริฐสุด..ใช้ได้ในทุกโอกาส..แต่ฉันมาในยุค "ฮิปปี้" ครองเมือง...ฉันมันประเภทชอบหลิ่วตาซะด้วย นานเข้าฉันก็ชัก..กลายพันธ์ นุ่งกระโปรงแขก โพกหัว ผ้าห้อยคอรุงรัง หรือกางเกงก็ปะโน่นปะนี่..เรื่อยเจื้อยไป จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 09:47:46]

ความคิดเห็นที่ 26 เพื่อนฉันทุกคนก็หยั่งงี้ทั้งนั้น...ฉันเริ่มเข้านั่งฟังไฮปาร์ค ต่อต้านสงครามเวียตนาม ที่นั่นที่นี่...และเห็นคล้อยตาม นโยบายด้วยทั้งหมด ช่วยเขาแจกใบปลิวตามแยกถนน เรียกร้องหา " peace" ให้มวลมนุษย์ในโลก...มีความรู้สึก ที่ยิ่งใหญ่จริงๆ รู้สึกถึงอุดมการณ์แห่งวีรบุรุษ John Lennon ...ความก็ถึงหูแม่ฉัน...คำสั่งกลับด่วน..ก็ตามมา ในไม่ช้า... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 09:55:47]

ความคิดเห็นที่ 27 โห อ่านเรื่องของป้า หนูแทบไม่หายใจเลยนะคะ แสนจะมันส์ ตอนนี้ หนูก็ได้ใบเขียวแล้วนะคะ เป็น ..ชาวเกาะกระทู้ .. ค่ะ อิอิ (อีกหน่อยจะเป็นซิติเซ่นเกาะกระทู้ของป้า) จากคุณ : power down red - [12 ก.ค. 10:00:23]

ความคิดเห็นที่ 28 Pa Wi' s stories are always useful. Thank you for charing your experiences. จากคุณ : snowmanatalberta - [12 ก.ค. 10:06:10]

ความคิดเห็นที่ 29 นึกว่าป้าแวนด้าจะเต้นเป็นพวกฮาเร กฤษณา ซะอีก อิอิ จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [12 ก.ค. 10:22:39]

ความคิดเห็นที่ 30 แม่แทบเป็นลมที่เห็นฉันตอนลงจากเครื่องบิน หัวฟูโพก ผ้า..กระโปรงวงกลมยาวลากดิน เสื้อแขก ใส่สายสร้อย ร่วมสามสิบเส้น แหวนทุกนิ้ว กำไลข้อเท้า..รองเท้าแตะ แหม๊..อะไรจะบ้าขนาดนั้น...แต่ตอนนั้น ฉันว่าฉันเริ่ด..นะ แม่ก็นั่งสวดฉันไปตั้งกะดอนเมืองถึงบ้าน ตื่นเช้ามา..มีต่อ แล้วเขาก็มา...คนที่ฉันจะต้องแต่งงานด้วย...แม่ว่า ความจริงเราก็รู้จักกันมานานแล้ว..ฉันเองก็รู้เป็นนัยๆ... ตอนนั้นสงสารแม่มากที่ออกจะผิดหวังในตัวฉัน...และเคยบอกไว้แล้วว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจ...ก็ยังไงก็ได้.. เขาแก่กว่าฉันร่วมสิบปี นับถือกันเป็นพี่เป็นน้อง รู้สึกว่า เขาจะเคยมีแฟนอยู่แล้ว แล้วเลิกร้างกันไป..หรือไงเนี่ย.. สำคัญคือ..แม่จะให้เรากลับไปเรียนต่อ..หลังจากแต่งงาน จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 10:33:50]

ความคิดเห็นที่ 31 แล้วเราก็แต่งงานกัน..แต่ต้องรอเขาเคลียร์งานให้เสร็จ ก่อนที่จะไปได้ก็ใช้เวลาหลายเดือน แต่ก็ยังไปไม่ได้อยู่ดี เพราะฉันตั้งท้อง...ได้ลูกชาย...แม่ฉันเข้ายึดครองหลาน แทบจะในทันที..แถมไล่ไห้เราไปอเมริกาเร็วๆซะด้วยแน่ะ ชีวิตแต่งงานฉันก็ลุ่มๆดอนๆ สามีก็พูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง อาจจะเป็นเพราะวัยที่ต่างกัน..อีกอย่างพี่แกก็แก่สังคมซะ เหลือเกิน บ้านช่องไม่ค่อยกลับ...โชคดีที่ฉันห้อมล้อมไปด้วย ญาติเพื่อนฝูง เลยไม่ค่อยรู้สึกว่าอะไรมันขาดๆหายๆไป ท่าทางเขาก็ไม่ค่อยอยากจะไปอเมริกาเท่าไหร่นัก.. บอกว่าอาจจะกลับก่อน ฉันก็ไม่ได้สนใจเขาจะเอายังไง รู้แต่ว่าฉันอยากกลับไป..ไม่ว่าจะมีเขาหรือไม่มี แม่ก็คงจะรู้สึกเหมือนกัน (ความจริงเขาเคยมีแฟนอยู่แล้ว แล้วเลิกกันไปเพราะการเข้าใจผิด..อะไรเนี่ย?) เลย พยายามให้เรากลับไปให้เร็วที่สุด...เผื่ออะไรอะไรมันจะดีขึ้น.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 10:46:06]

ความคิดเห็นที่ 32 มานั่งฟังป้าแวนด้าเล่าเรื่องอีโรติก เอ้ย โรแมนติก จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [12 ก.ค. 10:46:14]

ความคิดเห็นที่ 33 เกาะติดสถานะการณ์อีกคน โห..พี่วิฯอยู่เมือง ที่เมือง MONTEREY,CALIFORNIA นี่เมืองในฝันผมเลยนะครับเคยผ่านไปตอนขับรถเลียบฝั่งทะเลจาก L.A. -> Sanfran สวย สงบ ทะเลสวย น่าอยู่มาก...แต่ไปเมื่อ 20 ปีที่แล้วนะครับ แหะๆ จากคุณ : KY - [12 ก.ค. 10:51:29]

ความคิดเห็นที่ 34 ในสมัยฉันการแต่งงานแต่อายุยังน้อย(ยี่สิบต้นๆ) ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะมันไม่มีการทดลองอยู่กินกันก่อนเหมือน สมัยนี้..เจอใครเหมาะๆก็แต่งๆไปซะ ยิ่งพ่อแม่เห็นดีด้วย ละก้อ...ลงเอยอย่างฉันนี่แหละ..พอมาถึงอเมริกา..ก็ลง ที่เดิมซาน ฟรานซิสโก เมืองสุดเลิฟของฉัน..ต่างคนก็ต่าง แยกย้ายกันไปเรียน จะรีบให้จบๆจะได้กลับไปเลี้ยงลูก เพียงเดือนเดียวที่มา...เพื่อนเก่าๆจะจัดงานเลี้ยงรับฉัน.. สามีไม่ไป..บอกว่างานเด็กๆ ฉันก็ค้นหาเครื่องแต่งตัว เพราะของยังไม่เข้าที่เข้าทาง...ไปพบกล่องกล่องนึงที่แอบ ซ่อนอยู่มุมใต้ตู้...ก็เลยเอาออกมาดู เปิดมาเป็นจดหมาย ร่วมสิบๆฉบับ..มีเบอร์เขียนเรียงลำดับอย่างเรียบร้อย ฉันก็เลยนั่งอ่าน...มันเป็นจดหมายรัก..ของแฟนเก่าสามี ฉันที่เขียนมา..จากข้อความในจดหมาย บ่งบอกว่า.. เขาทั้งสองยังพบปะติดต่อกันมาตลอดเวลา..และที่สำคัญ ทีการสัญญิง สัญญา จะกลับไปอยู่ด้วยกันอีกต่างหาก... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 10:56:32]

ความคิดเห็นที่ 35 ทองหยิบ...ทองหยอด...ฝอยทอง กองละ10บาทครับ รีบๆมาซื้อไปนะครับเพราะต่อไปนี้ป้าแวนด้าจะเล่าเรื่องหวานแหววแล้ว จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [12 ก.ค. 11:03:36]

ความคิดเห็นที่ 36 มีสิ่งผิดปกติค่ะ... ลองโพสต์ดูนิดนึง รู้สึกว่าเวลาใน pantip ต่างจากเวลาของเครื่องหนูไปตั้ง หลายนาทีแน่ะ จากคุณ : ปลาทอง - [12 ก.ค. 11:06:09]

ความคิดเห็นที่ 37 นี่ตาเอ๋อ เธอเอาอะไรอ่านยะ? หวานแหววบ้า..อะไรกัน คนกำลังจะเลิกกันย่ะ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 11:25:53]

ความคิดเห็นที่ 38 คงนึกภาพฉัน.ทุ่มตัวลงร่ำไห้ ตีอกชกหัว ฟูมฟาย..ละซิ ขออภัยฮ่ะ...ฉันนั่งอ่านมันเหมือนนิยายราคาถูก...รู้สึก โล่งอกยังไงไม่รู้...เหมือนกับว่าเคยสงสัยอะไรแล้วไม่ได้ คำตอบน่ะ..แล้วตอนนี้ได้แล้ว มีความรู้สึกเหมือนต่อ จิ๊กซอว์แล้ว...เจอ..ตัวสุดท้ายที่หายไป อะไรอย่างเงี้ย พอเขากลับมา..ฉันก็เล่าให้ฟังว่าฉันพบกับอะไร... ท่าทางเขาก็ไม่แปลกใจ...หรือตกใจ พูดธรรมดาว่า.. ก็เขียนๆไปหยั่งงั้น...ฉันก็เลยบอกเขาว่า...งั้นเขียนอีกฉบับ นะ..ใบหย่าน่ะ..คราวนี้ละ..เขาตกใจ..แต่ฉันไม่ได้ให้เวลา เขาตกใจนานนัก..เพราะขนของกลับไปอยู่กับแฟมิลี่เดิม เผอิญยังว่างอยู่..ทันที..ไม่ได้โกรธกัน..ไม่ได้ทะเลาะกัน แต่..ฉันเป็นคนไม่ชอบฝืนใจตัวเอง..ที่ทำมานับว่าเกินพอ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 11:36:48]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณป้าขาาาาา!!!!!!!!!!!!! เรื่องราวดำเนินมาเช่นนี้ อีกไม่นานก็ถึงลุงโทนี่หนูแล้วอ่ะจิ ใช่ม๊าๆๆๆๆๆๆ ลุ้นๆๆ อิอิอิ คิดถึงลุงโทนี่จัง วันนี้มาสายไปนิด พลาดไปหลายสิบอันดับรายงานตัว ^-^ จากคุณ : Jeban - [12 ก.ค. 12:04:53]

ความคิดเห็นที่ 40 อ้า กลับมานั่งกาจ๋องหง่องตีหน้าซื่อรออ่านอีกรอบครับ หลังจากไม่ได้อ่านมาหลายวัน :) ถ้าผ่านไปแถว MONTEREY, CALIFORNIA (หวังว่าคงมีสักวัน) จะแวะไปเยี่ยมคับ จากคุณ : Iron-Spider - [12 ก.ค. 12:05:20]

ความคิดเห็นที่ 41 เอ่อ นี่เป็นภาค prequel ใช่มั้ยคับ แล้วเมื่อไหร่ sequel จะมาล่ะครับ อิอิ มีโอกาสที่ถ่านไฟเก่าจะคุขึ้นมารึเปล่าครับเนี่ย จากคุณ : Iron-Spider - [12 ก.ค. 12:09:51]

ความคิดเห็นที่ 42 ตอนนี้เว้นระยะรอรับpasswordสำหรับสมัครสมาชิกค่ะ อ่านตั้งกะป้าจ๋าพิมพ์10อันแรกแล้ว แต่ไม่ได้เข้ามาเขียนอะไรเพราะอยากอ่านต่อไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซะก่อน ฮ่ะๆ และขอบคุณป้าจ๋าที่ให้ความกรุณาและเมตตานู่ ได้รับข้อความแล้วนะคะ :D นู๋จะเขียนให้ป้าจ๋าอ่านอีกจนกว่าจะเปิดเทอม 23นี้ อิๆ(เชื่อเหอะ ไฟแรงวันเดียว หลังจากนั้นก้อมอดแหงๆ -_______-') นู๋อาจจะบ้า?! แต่นู่อ่านเรื่องของป้าจ๋าไป ฟังเพลง รักเธอนิรันดร์ที่เป็นผู้หญิงร้องแบบโบราณๆไปแล้ว มันช่าง!!! โรแมนติคเกินบรรยายเหลือเกิน (หาฟังได้จากแผ่น x-track6 เพลงสุดท้ายนะประชาชน ฮี่ๆ) จากคุณ : เด็กที่รอคอย - [12 ก.ค. 12:39:24]

ความคิดเห็นที่ 43 ยิ่งเขียนมันชักจะยิ่งยาว...ไม่เบื่อฟังกัน..มั่งรึไง???? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 12:47:38]

ความคิดเห็นที่ 44 ถ้าเบื่อจะมานั่งหน้าสลอนกันยังงี้เหอคับป้า :) จากคุณ : Iron-Spider - [12 ก.ค. 13:07:07]

ความคิดเห็นที่ 45 ป้า wiwanda ขา(ขออนุญาตเรียกป้านะคะ) ก่อนอื่น ต้องขอแนะนำตัวนะคะ หนูแอบอ่านกระทู้ของป้า wiwanda มานานแล้วค่ะ แต่ไม่เคยได้แสดงตัวสักที คราวนี้ฤกษ์ดีก็เลยขอแสดงตัวซะหน่อย อยากบอกว่าชอบเรื่องของป้ามากกกกกกกค่ะ เนื้อเรื่องสนุก แต่ในขณะเดียวกันก็ได้คิดอะไรต่าง ๆ มากมายเลยล่ะค่ะ ป้า wiwanda อย่าเลิกเขียนนะคะ หนูจะคอยอ่านต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ PS. ขอสมัครเป็น wiwanda fanclub ด้วยคนนะคะ จากคุณ : katze - [12 ก.ค. 13:17:10]

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่เบื่อเจ้าค่าา เปิดทู้ป้าทิ้งไว้ทั้งวันอยู่ทู้เดียวนี่แหละ ซาหนุกๆ ค่าาาา จากคุณ : Jeban - [12 ก.ค. 13:17:35]

ความคิดเห็นที่ 47 ฉันเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง..ว่า..ทำไมไม่เจ็บแค้น..โกรธ ชนิดเสียสติ..อย่างในนิยายที่เคยอ่าน..แต่กลับสงสารเธอ คนนั้น..ที่ยังเชื่อในความรักบ้าบอ...ชนิดที่ว่า..ไม่ใช่เธอก็จะไม่ยอมมีใครอื่น..ทำนองนั้น...และเชื่อมั๊ยย เขาก็ไม่ได้ กลับไปหาเธออยู่ดี...เธอก็แต่งงานกับคนอื่นในไม่กี่ปีต่อมา ตัวอดีตสามีก็มีแฟนไปเรื่อยเปื่อย..แต่ไม่แต่งงานใหม่ เพราะเขาเองก็รักอิสสระ..เหนือสิ่งอื่นใด...ฉันเองก็กลับ ไปสานต่อชีวิตที่ฉันทิ้งค้างไว้...แต่ทุกอย่างเขาและฉัน ตกลงกันว่า..จะเก็บเป็นความลับก่อน..ไม่บอกที่บ้านเรา ทั้งคู่..เพราะระยะการแต่งงาน..มันสั้นเหลือเกิน... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 13:20:36]

ความคิดเห็นที่ 48 ไม่เบื่อค่ะ อยากฟังต่อ นั่งฟังตะแต่เรื่องลุงโทนี่แล้วค่ะ แต่ไม่เคยเข้ามาคุยเลย ขออนุญาติแนะนำตัวนะคะ โบว์ค่ะ ชอบเรื่องของคุณป้าค่ะ เขียนต่อนะคะ จากคุณ : beautybow - [12 ก.ค. 13:25:21]

ความคิดเห็นที่ 49 ขออนุญาตโทนี่แล้วนะ...ว่าจะเล่า..เรื่องของเขาในบางส่วน เพราะแฟนเรียกร้องเหลือเกิน..และมันมีส่วนในการดำเนินเรื่องด้วย..ช่วงที่ฉันย้ายออกมาน่ะ..ฉันต้องออกมาหางานทำ..เพราะตั้งแต่แต่งงานมาแม่ไม่ได้ส่งเงิน สามีจะเป็นคน ส่งเสียต่อ..แต่เมื่อมามีเรื่องหยั่งงี้..จะให้เขามาเลี้ยงอยู่ได้งัย..จะขอแม่..ก็ความแตก..เดี๋ยวระเบิดลง..แม่เรียกกลับ อีก..ละซวยเลยตู...ไม่อยากกลับง่ะ..ก็เลยอย่างที่รู้ๆกันคือ ไปสมัครงานที่ร้านจีน...วันไปสมัครน่ะ ฉันนุ่งฮ๊ิอตแพ๊นท์ สรวมรองเท้าบู๊ตสูงถึงเข่า...มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่... ฉันไม่ได้สังเกตในทีแรก...ทีหลังโทนี่ถึงมาบอกว่า.. เขาเห็นฉันเป็นคนแรก...ผู้ชายที่นั่งตรงนั้นคือเขาเอง... และทุกเช้าที่ฉันมาทำงานก่อนร้านเปิดนั้น..ปรกติฉันจะไม่พบใครนอกจากคนทำความสะอาด...ผู้ชายคนนี้จะแวะเอา หนังสือพิมพ์จีนมาวางบนโต๊ะของนาย..แล้วก็ไป..แทบทุกวัน..ฉันก็แค่เงยหน้ามาเซย์เฮลโล..เท่านั้น..บางครั้งไม่ได้ เงยหน้าด้วยซ้ำไป.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 13:36:14]

ความคิดเห็นที่ 50 ฉันไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลยนอกจากจะต้องอยู่ให้รอดในอเมริกานี่..ฉันไม่อยากกลับไปให้ใครๆหัวเราะเยาะว่า หม้อข้าวไม่ทันดำ..หรือ..สงสารว่าผัวทิ้ง..แต่ลึกๆแล้วฉันไม่ได้กลัวชาวบ้านหรอก กลัวแม่เสียใจมากกว่า..และคิด ว่าจะยืนด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้...จึงพยายามอย่างที่สุด เชื่อมะ..ฉันเจอโทนี่แทบทุกวัน..แว๊บๆอย่างที่เล่า ไม่เคย จำชื่อเขาได้ซักที...จนกระทั่งฉันสนใจที่จะเรียนเรื่อง เสิร์ฟ..หลังจากที่มาสะระตะรายได้ที่หอมหวานแล้ว.. วันนั้นก็เหมือนเดิม..เขาเอาหนังสือพิมพ์มาดรอปตามเคย ฉันจึงถามชื่อเขา...และชวนคุยเรื่องการเสิร์ฟ.. เขาก็ท่าทางกุลีกุจอตอบคำถามและพร้อมให้การช่วยเหลือ ถ้าฉันสนใจ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 13:45:49]

ความคิดเห็นที่ 51 นุ่งฮ๊ิอตแพ๊นท์ สวมรองเท้าบู๊ตสูงถึงเข่า............. เปรี้ยวซ้าาาาาาาา......เด็กเดี๋ยวนี้อายเลยนะคะเนี่ย อิอิ ลุงโทนี่เริ่มออกมาแล้ว หนูเลิกทำงานแล้วเนี่ย นั่งรออ่าน จากคุณ : Jeban - [12 ก.ค. 13:52:43]

ความคิดเห็นที่ 52 หนูว่า GDP เมืองไทยร่วงอีกแน่เดือนนี้ เพราะคนเกาะกระทู้(ป้า)เยอะ ไม่เป็นอันทำงานอ่ะ แต่น่าจะดีกว่าชาว มาลายัน นิดหน่อย :) จากคุณ : power down red - [12 ก.ค. 14:59:36]

ความคิดเห็นที่ 53 สนุกมากเลยครับป้าผมตามอ่านป้ามาเพิ่งจะสองสามวันมานี่แหละครับ จากคุณ : TomtoM - [12 ก.ค. 15:33:27]

ความคิดเห็นที่ 54 hello kra Pa Wiwanda จากคุณ : Anekona (Anekona) - [12 ก.ค. 15:49:44]

ความคิดเห็นที่ 55 ป้าขาาาหนูติดตามตลอดค่ะ ลุงโทนี่มาเย้วววว จากคุณ : แฟนคลับตัวจริง - [12 ก.ค. 15:53:49]

ความคิดเห็นที่ 56 Sawasdee ka Pa Wi , I love to read your story and I always talk to my husband about you. I admire you very much ka.Sometimes my husband complain that I talk about you too much because he want to talk about something else ka.LOL จากคุณ : Plaatwo - [12 ก.ค. 17:48:24]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอโทษครับป้าแวนด้า ก็เห็นป้าจั่วหัวไว้ยังงั้น ไอ้กระผมก็นึกต่อไปสิครับ ว่าต้องโรแมนติกแน่ๆ......อิอิ เล่าต่อครับ ป้าแวนด้า คราวนี้นั่งพับเพียบฟังเลย จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [12 ก.ค. 17:48:52]

ความคิดเห็นที่ 58 โอ๊ะๆๆ Jeban เธอ มา นั่ง หน้าก่อน ชั้นได้ไง อ่ะ ป้า วิๆๆๆๆ โทนี่ มาแล้วๆๆ ดี ใจจัง ๆๆๆๆ ท่า จะ โรแมนติคมากกกกกกกก นะ ค๊ะๆๆๆๆๆๆ อยาก อ่านต่อ จังเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : BBP - [12 ก.ค. 20:11:06]

ความคิดเห็นที่ 59 ด้วยความช่วยเหลือของโทนี่..และเพื่อนๆของเขาผลัดกัน มาสอน..วันละนิดละหน่อยเพราะเวลาฉันไม่ได้มีมากนัก หลังจากงานก็ต้องรับไปเรียนหนังสืออีก...แต่รู้สึกว่าพวก คนจีนนี่..เขามีน้ำใจจัง...โทนี่ก็เป็นเพื่อนที่ดี..ที่ฉันว่าเขาเป็นเพื่อนนั้นเพราะ..เขาทำตัวอย่างนั้นจริงๆ เช่นว่า.. โทนี่...จะย้ายบ้านนะ..ช่วยหาคนมาหน่อยซิ.. แล้วเธอคิดว่ากี่คน..ล่ะ ก็มีอดีตสามีชั้นหนึ่งคนแล้ว..ก็..ฉัน เออ..งั้นไม่ต้องหาหรอก ฉันไปช่วยอีกคนนึงคงพอ... แล้วเขาก็มาช่วย..จนเสร็จฉันก็พาไปเลี้ยงข้าวทั้งสองคน ก็คุยกันสนุกสนาน...ไม่มีวี่แววอะไรเลยสักนิดว่าเขาจะมา คิด"อะไร" แทบไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายในวัยนี้ได้ซ่อนความรู้สึกได้อย่างลึกล้ำ..เพราะเรื่องหนังสือพิมพ์น่ะ..ฉันมารู้ทีหลังว่า...ทุกเช้าจะมีเด็กมาส่่งน.ส.พ.จีนในช่องรับจดหมาย เวลานายมาเขาจะหยิบจดหมายพร้อมน.ส.พ.ขึ้นมาอ่าน เป็นหยั่งงี้มาเป็นปีๆ..จนฉันมาทำงานนี่แหละ..ไอ้น.ส.พ. นี่ก็ลอยมาบนโต๊ะทุกวัน...ฉันเองก็ไม่รู้คิดว่าเขาเป็นคนส่ง ประจำ...แต่เพื่อนๆเขาทุกคนรู้หมด...จนกระทั่งเป็นแฟนกันแลัว..ความลับนี้จึงได้ถูกเปิดเผย...ฉันนี่..THICK จริงๆ จะว่าไป..อาจจะเป็นเพราะฉันรู้จักแต่ความรักแบบฉาบฉวยกระมัง... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 23:09:06]

ความคิดเห็นที่ 60 ฉันเล่าให้เรื่องของฉันให้เขาฟังได้อย่างสบายใจ..แม้ว่า เรื่องครอบครัวที่ล้มเหลว..หรือเรื่องแม่..จิปาถะ... ไม่เคยนัดพบกัน...มาทำงานก็เจอ..ไม่มาก็ไม่เจอ.. วันหยุดฉันก็ไปของฉัน..บ้าบอช๊อปปิิ้ง อยู่นั่นแหละ...แต่มีอยู่วันนึง..ฉันไปช๊อปนี่แหละ...รถโดนตั๋ว(ใบสั่ง) เพราะจอดผิดโซน ก็เป็นเงินเยอะอยู่พอควรที่ไม่น่าจะเสีย.. พอฉันกลับไปทำงานตอนเย็น..โทนี่ถามว่า...ไปไหนวันนี้ ฉันก็บอกว่า..ไปซื้อของตามเคย (ไม่ได้บอกเรื่องตั๋ว) เขาก็ถามนำว่า..ไปแถวนั้น..ที่จอดรถหายากจะตาย.. ฉันก็หลุด..ทีนี้..เออ..ใช่ โดนตั๋วมาใบนึงเลย...โทนี่ยิ้มๆ แล้วบอกว่าเอาตั๋วมานี่...เดี๋ยวจัดการให้ แล้วเขาก็เอาตั๋วไปจัดการให้จริงๆ..(ตำรวจสามารถDISPUTEตั๋วที่จ่ายไป โดยอ้างสาเหตอะไรก็ได้ ว่าเขียนผิด หรือเลขรถไม่ชัดเจน แต่ต้องทำก่อนข้ามวัน) ก็ให้ตำรวจในไชน่าทาว์นน่ะไปทำ เออ..แล้วเขารู้ได้งัยล่ะ..ว่าฉันได้ใบสั่ง??? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 23:21:13]

ความคิดเห็นที่ 61 โทนี่นั้นเป็นที่รู้จักโดยทั่วไป..ช่วงกลางวันเวลาพักพวกเขาจะไปชุมนุมที่ร้านกาแฟ..กลางไชน่าทาว์น เป็นประจำ มีอยู่วันนึง..ช่วงเวลาปิดยอดส่งภาษี..ฉันถูกเรียกให้มาทำงานตอนสายๆ...ทำงานล่วงไปถึงบ่าย..นายชวนให้ไปทานกาแฟ..ฉันก็อยากจะยืดเส้นยืดสายมั่งก้เลยไปด้วย... ก็ไปที่นั่นแหละ สภากาแฟ...ฉันได้ย่างก้าวเข้าไปเป็นครั้งแรก...เห็นคนกลุ่มใหญ่ทั้งหญิงสาวและชายหนุ่ม..ในนั้น มีโทนี่...ฉันและนายก็นั่งอีกมุมหนึ่ง..คนกลุ่มนั้นไม่เห็นเรา เพียงแค่อึดใจ..โทนี่เหลือบมาเห็นเรา..ฉันว่าฉันไม่ได้ หลอกตัวเองนะ..ว่าเขาผลุดลุกจากที่นั่งจนเหมือนกระโจน แล้วมานั่งคุยกับเรา...โดยไม่ชำเลืองกลับไปที่โต๊ะเขาแม้แต่นิดเดียว...ฉันก็ปากหนักไม่ได้ถาม..เพราะไม่เห็นเป็นเรื่องแปลก...นายคุยติดลมกับคนโน้นคนนี้..ฉันขอตัวกลับไปทำงานต่อ โทนี่อาสาเดินมาส่ง...ระหว่างทาง..เขาว่า เราเป็นคนเพื่อนเยอะนะ.. เออ..รู้แล้วละน่า ผู้หญิงกลุ่มนั้นก็เพื่อน...เรียนมาด้วยกัน.. เหรอ? แล้วฉันก็กลับไปทำงานต่อ...ไม่มีติดสมองจนนิดเดียวว่า เขาพยายามจะบอกอะไร... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 23:37:45]

ความคิดเห็นที่ 62 ป้าขา....อยากเห็นรูปป้าใส่ " นุ่งฮ๊ิอตแพ๊นท์ สวมรองเท้าบู๊ตสูงถึงเข่า............. " จังเลย จะมีบุญได้เห็นไม๊หนอ..หนู ในที่สุด ก็ถึง เรื่องของลุงโทนี่ ซะที รอตั้งน้าน..นานแหนะ ป้าชา..ชอสารภาพบาป หนู save แต่ตอนที่มีเรื่องลุงโทนี่ ค่ะ แหะ ๆ คือว่า ชอบ love story ฮะ จากคุณ : rubis (RUBIS) - [12 ก.ค. 23:44:16]

ความคิดเห็นที่ 63 ว้าย ! online พร้อมป้า ดีใจจัง ป้าขา หนูว่าป้าจ้างคนมาพิมพ์ ดีไม๊คะ ป้าจะได้ไม่เหนื่อย (เรี่ยไร่ เงินจากคนอ่านค่ะ ยิ่ง post บ่อยๆ ก็เก็บเยอะๆเลย ) จากคุณ : rubis (RUBIS) - [12 ก.ค. 23:52:03]

ความคิดเห็นที่ 64 รูปเปรี้ยวๆพวกนั้น..อยู่ที่เมืองไทยค่ะ..ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนเลย..เพราะย้ายหลายหนมาก..ที่โทนี่ก็น่าจะมี..จะไปบังคับ ให้หามาให้ค่ะ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [12 ก.ค. 23:55:31]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณหลายๆ ค่ะ ว้าว ! โชคดีที่เพิ่งทำบุญวันเข้าพรรษา ผลบุญทันตาเห็น จากคุณ : rubis (RUBIS) - [13 ก.ค. 00:10:17]

ความคิดเห็นที่ 66 มีครั้งหนึ่งท่อน้ำใต้ถุน..ตรงรอยต่อมีน้ำฉีดออกมาเป็นฝอย กระจายไปทั่ว ข้าวของในลังที่เก็บไว้จะเปียกเสียหายซะหมด..ฉันก็เรียกเจ้าของบ้าน..มันว่า คอยอีกสองวัน.. คอยได้ไงล่ะ...มันว่างั้นปิดวาวท์น้ำก่อน..อ้าวแล้วตูไม่ต้อง อาบน้ำ..เข้าส้วมรึไง? ฉันก็โทรหาช่าง..แต่วันนั้นเป็นวันอาทิตย์..ไม่มีใครมา..ลองเสี่ยงโทรหาโทนี่..แล้วกัน เขาก็มา..ในไม่นานเกินชั่วโมง...ฉันไปยืนก๋ารอที่หน้าบ้าน ทันทีที่เห็นฉัน..เขามองอย่างตำหนินิดๆ..ว่าไม่ต้องออกมายืนนอกบ้านก็ได้...ฉันก็ให้สงสัยว่าทำไมจะยืนไม่ได้วะ? มาดูอีกที..ก้อสาระรูปฉันน่ะ..กางเกงขาสั้น..รองเท้าไม่ใส่ เสื้อเชิร์ตที่เปียกปอน...พอเขามาซ่อมให้เสร็จ..ฉันพยายามที่จะจ่ายเงินให้เขา..(ฮั่นแน่) โทนี่หัวเราะแบบ กวนๆเขาว่า..อ้าวเธอทำบัญชี..เธอน่าจะรู้นะว่าฉันนี่มีรายได้ต่อชั่วโมงน่ะเท่าไหร่..แค่นี้ไม่พอค่าน้ำมันรถ??? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 00:11:38]

ความคิดเห็นที่ 67 สรุปว่าเงินไม่เอา..เลี้ยงกาแฟถ้วยเดียว...ฉันว่าฉันอยากไปเที่ยวดิสโกเทค..แต่ผู้หญิงเข้าไปคนเดียวไม่ได้(ในบางที่) ต้องมีผู้ชายเข้าไปด้วย...เลยขอยืมตัวเขาเดินเข้าไปด้วยหน่อย...แล้วพอเจอเพื่อน..เขาอยากกลับก็ได้.. เขาก็ถามว่า...แล้วเพื่อนฉันจะมาเหรอ..ฉันก็ว่ามาไม่มาไม่ สำคัญร๊อก..สำคัญตอนเข้าไปนี่แหละ (โคตรเปรี้ยวเลย) เขาก็อุตส่าห์เดินเข้าไปในดิสโกเป็นตัวประกอบให้ฉันแน่ะ ไม่ใช่ครั้งเดียวนะ..บ่อยเชียว...โดยที่ฉันไปมองหาชายในฝันแถวๆนั้น...ประหลาดดีนะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 00:23:08]

ความคิดเห็นที่ 68 โทนีโน่ ปล่อยป้าแวนด้ามาเที่ยวดิสโก้กะไอ้หนุ่มอื่นได้ไง ประเดี๋ยวป้าแวนด้าก็วาดลวดลายซะเอวเคล็ดหรอก! จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [13 ก.ค. 01:07:43]

ความคิดเห็นที่ 69 ชอบจังค่ะ ชอบเวลาที่คุณป้ามาเล่าเรื่อง ลุง Tony จังเลย อิอิ จากคุณ : ~NiNa~ - [13 ก.ค. 03:16:40]

ความคิดเห็นที่ 70 ฮืออ ฮือออ ลุงโทนี่ของไหมมมมมมมมมมมมมมม ว่าแต่ป้าค่ะ นานไหมค่ะตั้งแต่ลุงโทนี่แอบหลิวตาส่งหนังสือพิมพ์ จนมาบอกรักจริงๆหนะค่ะ (อยากรู้ว่ากี่ปี กะว่าเป็นปีชัวร์) จากคุณ : silk - [13 ก.ค. 04:47:25]

ความคิดเห็นที่ 71 อ่านเรื่องของลุงโทนี่แล้วซึ้ง สมัยนี้ จะมีหนุ่มมาหลงตามมองเป็นปีๆไหมเนีย แต่เห็นรูปป้าวิแล้วไม่น่าแปลกใจเลย จากคุณ : Mayflower - [13 ก.ค. 05:10:11]

ความคิดเห็นที่ 72 อืมม น่าสนใจมั่กๆ ครับ กลับมาเน้นรายละเอียดกันอีกรอบ หลังจากแค่เล่าคร่าวๆ ไปในทู้ก่อนๆ :) จากคุณ : Iron-Spider - [13 ก.ค. 05:56:28]

ความคิดเห็นที่ 73 ก็อยากจะเน้นรายละเอียดละนะ..เพราะอาจจะเป็นบทเรียน สอนหญิงได้งัย...(เอ๊ะ..ชายก็ได้นะ..) หลังจากนั้นก็เิกิด เรื่องที่ฉันไปหลงหลานมหาเศรษฐีฮ่องกง..นั่นแหละ.. เขาถึงได้บอกรักแบบไว้ท่าที..ในเชิง..คงเขินน่ะ..เพราะ้ล่นบทเพื่อนที่แสนดีมานาน..เขาไม่ใช่คนปากหวาน..แบบ พล่อยๆ แต่การบอกรักจะมาลอยๆเช่น..จูบลา..จะพูด เสมอว่า..ไอเลิฟยู หรือ เลิฟยู อย่างนั้นตลอด...หรือจะ พูดเป็นงานเป็นการก็ วันเทศกาล..วันเกิด ก็แค่นั้น...แต่ทุกวันนี้...ยังพูดภาษาไทยว่า ผมรักคุณ, ขอบคุณครับ, ที่รักจ๋า, ได้ชัดถ้อยชัดคำ..แม้กระทั่งบ่ายนี้เอง..เพิ่งเอา ของขวัญวันเกิดที่ติดเอาไว้ไปให้..สั่งมาจากเมืองไทย.. เป็นสร้อยคอพร้อมพระเลี่ยมทอง..(เขาอยากได้มาก เคยให้ไปทีนึงแล้ว..หายระหว่างที่มีเรื่อง..ที่เข้าโรงพยาบาล) ก็ยังพูด..ขอบคุณครับ..ที่รัก..เป็นภาษาไทย.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 08:57:48]

ความคิดเห็นที่ 74 ตอนเป็นแฟนกันใหม่ๆ เขาจะทำหน้าที่รับส่งฉันไปทำงาน เพราะในเมืองซาน ฟราน หาที่จอดรถยาก..มีเหตการณ์ที่ ทำให้ฉันรู้จักเขาในด้าน..ฆ่าได้..หยามไม่ได้ ก็ตอนนี้.. เขามารับฉันไปทำงานตอนเย็นตามปรกติ...วันนั้นรถติด มาก..ฉันก็โวยวายตามเคย กลัวจะไปไม่ทัน..หาว่าเขามารับช้า..ไปโน่น..ถนนในตัวเมืองนี้จะเป็นภูเขาขึ้นลง.. และส่วนใหญ่จะวันเวย์ ขึ้นลงสลับไปมา..การขับรถต้องระวัง..และเบรครถต้องดี..รถคันหน้าไปแล้ว..ถึงเราไฟแดง โทนี่ก็ต้องเบรค..คันหลังจิ้มเราเข้าให้เต็มรัก..แต่เราไม่ได้ เป็นอะไร..โทนี่ลงไปดูรถตอนนั้นใช้แคดดิแลคคันใหญ่ยักษ์..ก็ไม่เป็นอะไร..จึงบอกให้คนชน ว่า ขับไปเถอะ ไม่เอาเรื่อง (ใจอยากจะรีบไปส่งฉันด้วย) แต่คู่กรณีเป็น ฝรั่งตัวอ้วนฉุ..ออกมาจากรถได้..ปรากฏว่ารถเขาเสียหาย หม้อน้ำพัง..มีน้ำร้อนๆพ่นออกมาเต็มถนน..ขับไม่ได้.. ทันทีที่เขาเห็นเรา..เขาด่าเราลั่นถนน "ัYou,Godamn Chinese...getta f...out of my country "....ฉันก็ใจ หายแว๊บบ นึกว่าพ่อเจ้าประคุณจะโดดชกให้ซะแล้ว.. ทีไหนได้..เขาเอามือซุกกระเป๋า..หัวเราะ..บอกว่า.. แล้วเราจะเห็นดีกัน...เขาโทรเรียกตำรวจ และให้ฉันโทรลางานว่ามีอุบัติเหต...ตำรวจมาทำรายงาน..เรื่องความเสียหาย..โทนี่บอกว่า..เขาปวดหัวมาก..และเจ็บหน้าอกด้วย ฉันก็ด้วย...ทั้งหมดอยู่ในแฟ้มของตำรวจ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 09:16:02]

ความคิดเห็นที่ 75 ว้าว น่ารักจังเลยค่ะป้า หนูก็เคยให้สร้อยคอแฟนเหมือนกัน เค้าชอบมากกก ดีใจแฮะมีคนคิดเหมือนเรา เล่าต่อ เล่าต่อค่ะ จากคุณ : แฟนคลับตัวจริง - [13 ก.ค. 09:19:12]

ความคิดเห็นที่ 76 วันรุ่งขึ้น..เขาให้ฉันไปหาหมอและทนายความในไชน่า ทาว์น..หมอสั่งเราทั้งคู่หยุดงานสามอาทิตย์ พร้อมใส่ ปลอกคอ..ปลอกหลัง..สั่งให้ใส่ทุกครั้งที่ออกจากบ้าน... ฉันก็โวยวายอีก..สามอาทิตย์อยู่บ้านเฉยๆเนี่ยนะ..ไม่ได้เป็นอะไรด้วย..โทนี่บอกว่า..รับรองคุ้ม..เชื่อเหอะ.. หลังจากนั้นไม่นาน..ทนายความก็เรียกเราไปรับเช๊คค่า เสียหายจากบริษัทประกันของคู่กรณี...ได้คนละ..หมื่นสอง ทนายความและหมอ..หักไปหกสิบเปอเซนต์ รับมาคนละ เกือบห้าพัน...โทนี่บอกว่า..สั่งสอนพวกเหยียดผิว... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 09:24:22]

ความคิดเห็นที่ 77 เวลาอารมณ์ดีๆก็ถามเหมือนกันนะว่า..ถ้าชอบตั้งนานแล้วทำไมไม่บอก...เขาก็ทำหน้าพิลึก..ตอบว่า..ความจริงก็ไม่อยากจะบอกหรอก..แต่เห็นคร่ำครวญเรื่อง"ไอ้ขี้ยา" นั่น อยู่ได้..เลยบอกๆไปงั้นแหละ..คนอะไร..ตาต่ำชะมัด??? เป็นงะ..แล้วหยั่งงี้มันจะโรแมนติก..ยังง้ายยยย.... นี่แหละค่ะ..คือเขา...ความรักที่ไม่ได้มาด้วยคำพูดที่หวาน สุดซึ้ง..แต่จากการกระทำ..ที่มีแสดงให้เห็นตลอดเวลา ถามเขาว่าแล้วเมื่อก่อนทำไมไม่เคยตามไปไหนต่อไหน.. ทั้งๆที่เราก็ไปคนเดียว..อย่างช๊อปปิ้ง..เงี้ยยย...เขาว่า แล้วรู้ได้ไง..ว่าไม่ตาม..ไม่ตามแล้วจะรู้ว่ารถโดนตั๋วเหรอ? เอากะพ่อซิ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 09:40:52]

ความคิดเห็นที่ 78 ลุงโทนี่น่ารักจังเยย ป้าขาหนูหนู refresh มัน4-5รอบแล้ว งานการไม่ต้องทำมันล่ะวันนี้ จากคุณ : แฟนคลับตัวจริง - [13 ก.ค. 10:03:11]

ความคิดเห็นที่ 79 สวัสดีเจ้าค่ะ ติดตามอ่านตอนเช้า ^__________________^ อาาาาาาาา มีความสุข ในที่สุดหนูก้ได้อ่านเรื่องลุงโทนี่แบบเต็มๆ กุกุกุ อยากฟังคุณป้าเล่าแบบ ละเอียดยิบเลยอ่ะค่ะ น่ารักที่ซู้ดดดด จากคุณ : Jeban - [13 ก.ค. 10:16:29]

ความคิดเห็นที่ 80 เขามักจะพูดเสมอว่า..ฉันน่ะเอาแต่ใจตัวเอง..และที่เขาไม่ชอบที่สุดคือการหายตัวของฉันไปเฉยๆ..ที่ทะเลาะกันบ่อย ที่สุด..ในช่วงบ่ายที่ฉันว่างสองสามชั่วโมงนั้น...ฉันก็ไปไหน ต่อไหน..เดินดูของบ้าง ไปทานกาแฟบ้าง..เตร็จเตร่ไปเรื่อยๆ...แต่เขาชอบให้ฉันโทรไปบอกว่า..อยู่ที่ไหน.หรือ จะไปไหน..ใครจะมาทำได้ตลอดเวลา..เมื่อก่อนไม่มี มือถือ(นะว้อย)..จะโทรทีก็ต้องหาตู้โทรศัพย์ หาเหรียญ ต้องจอดรถ..และก็ไม่เห็นจะต้องรายงานเลย..ไม่ใช่ ลักษณะคนอย่างฉัน...ซึ่งเขาจะถามเสมอว่า..แค่ยกหู โทรศัพย์นี่มันยากนักเหรอ? ฉันก็ว่าแล้วทีเขาจะไปไหน ฉันไม่เห็นอยากรู้นี่.....คำพูดแค่สั้นๆของฉัน...เขาบอกที่ หลังว่า...มันเจ็บยิ่งกว่ามีดกรีด... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 10:35:50]

ความคิดเห็นที่ 81 ป้าวิขา ไม่เข้าใจหน่อยนึงค่ะ ตอนที่เข้าไปเจอคุณโทนี่ในร้าน กาแฟ เค้ามีเพื่อนกลุ่มนึงนั่งด้วยน่ะค่ะที่คุณป้าว่า ไม่เข้าใจว่าเค้าจะบอกว่าอะไรน่ะค่ะ คืออะไรเหรอคะ ตอนหลังได้ความว่าไงคะ จากคุณ : หนูก็แฟนป้าวิอีกคนนะคะ - [13 ก.ค. 10:46:31]

ความคิดเห็นที่ 82 นั่นมันส่วนเสียของฉันที่มีมาตลอด..คือ ไม่รู้จักเอาใจเขาใส่ใจเรา...หรือจะเป็นเพราะเราชอบใช้ภาษาที่สะดวกปากก็เป็นได้..อย่างเขาจะทำอะำไร หรือไปไหน..มาปรึกษา เรา..ฉันน่ะเป็นคนขี้เกียจใช้สมอง..หรือชอบคิดแต่เรื่องของตัวเอง..มักจะตอบเขาไปว่า... "It's up to you, I don't care.." หลายๆครั้งเข้า..เขาบอกฉันตรงๆเลยว่า..เขาไม่ชอบเลยที่ ฉันใช้คำนี้...เขาว่า "Please...don't say that you don't care...I do care because I love you..." เป็นงะ..ฉันละอึ้งเลย..ความหมายของฉันคือตามใจเธอ.. แต่ในแง่ของภาษาใจแล้ว..มันลึกซึ้งต่อความสัมพันธ์เกิน กว่าที่เราคิด...แล้วคนอย่างเขาพูดประโยคนี้ออกมาได้ แสดงว่าเหลือ..อด จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 10:46:44]

ความคิดเห็นที่ 83 สวัสดีค่ะ วันนี้ถึงคิวหนูมารอเรื่องของป้าวิต่อแล้วค่ะ หนูชอบโทนี่ค่ะ แต่สงกะสัยหนูจะไม่สามารถเจอใครเป็นหยั่งงี้ได้ในชีวิตจริง หนูเลยขอกรี๊ดคุณแม่ของป้าวิดีกว่า ความคิดล้ำสมัยคนยุคเดียวกันแบบไม่น่าเชื่อ นับถือสุด ๆ จากคุณ : หนูหมวย - [13 ก.ค. 10:52:46]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอเขียนถึงความคิดเห็นที่ 81 นิดค่ะ ขัดจังหวะ เผื่อคุณอาวิ จะกำลังโพสต์เรื่องอยู่ ไม่ทันตอบ ก็โทนี่เขานั่งอยู่กับสาวๆ ไงคะ พออาวิเดินเข้ามา คงกลัวจะเข้าใจผิดไง ก็เลยลุกพรวดพราดขึ้นมาคุยกับอาวิและเจ้านายค่ะ จากคุณ : ปลาทอง - [13 ก.ค. 10:57:17]

ความคิดเห็นที่ 85 ที่เขียนมาถึงอยากจะสอนหญิงไงคะ..ว่า วาจานี่สำคัญมาก..เห็นผู้ชาย..ที่ออกเข้มแข็ง และปากหนักปานนั้น... แต่ในจิตใจเขาละเอียดอ่อนมาก..เพียงคำพูดพล่อยๆ ของฉันบางคำ..สีหน้าเขายังเปลี่ยนไปทันควัน...เพราะฉะนั้น..การจะพูดจะจานี่เป็นส่วนที่ต้องระวังให้มากนะคะ คิดว่าผู้ชายแทบทุกคนคงจะเป็นเช่นนั้น..ใช่ไหมคะ? บางทีเราคิดว่าฝรั่งนี่กระแด๊ะ กระแดะ มีอะไรนิดหน่อยก็ วี๊ด.ว๊าย..กระตู้วู้...อุ๊ยดาร์ลิง มายฮั่นหนี..อยู่นั่นแหละ.. เขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเขาเองหรอกค่ะ เขาทำให้คนฟังมี ความสุขต่างหาก..จะจริงใจหรือไม่..ก็จะไม่ออกมาในด้านลบแน่นอน แต่ฉันมันคนเปลี่ยนยาก..แต่ก็พยายามที่จะ คิดก่อนพูด..แต่เขาน่ะแทบไม่เคย..ใช้วาจาที่ขัดหูฉันเลย นอกจาก..จะโวยเรื่องการแต่งตัวฉันในบางกรณีก็เท่านั้น ไม่มากไม่น้อย..แค่ถามว่า...เสียสติไปหรือเปล่า?? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 11:26:02]

ความคิดเห็นที่ 86 555555 จินตนาการออกเลยค่ะป้าวิ เพราะเท่าที่อ่านมาคุณป้า เปรี้ยวออกยังงี้ แต่หนูชอบบบ จากคุณ : Jeban - [13 ก.ค. 11:38:54]

ความคิดเห็นที่ 87 เห็นด้วยกะป้าจ๋า เรื่องคำพูดนี่สำคัญ แต่จริงๆแล้วมันจะไม่ค่อยกระทบใครเท่าไหร่หรอก(ถ้าเค้าสนิทกะคุณมากๆ รึเค้าไม่รู้จักอะไรคุณเลย) แต่กับคนที่เค้ารู้สึกรักเรา อย่างพ่อแม่ และคนรักเนี่ย มันละเอียดอ่อนนะ เจอมากะตัวแล้วเหมือนกัน กับพี่น้อง บางครั้งพูดไป น้อยใจกัน ตีกัน แต่ก้อมาดีกันได้ แต่ถ้าพูดให้พ่อแม่น้อยใจท่านน้ำตาตก โห........แย่แน่ๆเลย ในชีวิตเรา บางครั้งก้อพลาดทำให้แม่น้อยใจเหมือนกัน เมื่อตอนเด็กกว่านี้เวลาแม่เรียกสั่งสอนก้อไม่ค่อยฟังหรอกนะ จนโตมาวันนี้ถึงได้เริ่มเงียบแล้วฟังมั่ง กับคนรักนี่ยิ่งแล้วใหญ่เพราะโดยมากคนเราทำไปโดยอัตโนมัติ เคยเกรงใจเค้ามาก ก้อกลายเป็น....คนใกล้ตัว คงรู้ใจกันดีอยู่แล้ว ผู้ชายโดยมากก้อเป้นอย่างป้าจ๋าว่า(สุภาพบุรุษโดยมาก) ในขณะที่เค้าแข็งนอกอ่อนใน เราๆผู้หญิงโดยมาก อ่อนนอกแข็งในซะ? ก้ิอเราเพศแม่นี่นา .......ครองโลกอยู่แล้วอ่ะ อิๆๆ จากคุณ : เด็กที่รอคอย (Toys..R..Us) - [13 ก.ค. 11:43:51]

ความคิดเห็นที่ 88 จริงครับจริง โดยเฉพาะชายบางคนที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่ไ่ม่สนใจอะไร แต่จริงๆแล้วอ่อนไหว เพียงคำพูดไม่กี่ประโยคก็เพียงพอที่จะทำให้เค้าจากไปเงียบๆด้วยความเจ็บช้ำได้ครับ :-) จากคุณ : BigBertha - [13 ก.ค. 10:59:43]

ความคิดเห็นที่ 89 แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโดนใจ จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [13 ก.ค. 12:09:24]

ความคิดเห็นที่ 90 นี่..ตา้เอ๋อ...น้ำตาจระเข้..กระเด็นโดนฉันนะยะ??? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 14:45:17]

ความคิดเห็นที่ 91 โธ่ ป้าแวนด้า จรเข้ก้อจรเข้ผู้ทรงศิล บำเพ็ญตบะมาพันปีแล้วนา.......อิอิ จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [13 ก.ค. 16:14:03]

ความคิดเห็นที่ 92 I agree ka Pa Wi. I always say like you to my husband and i mean like you. But he don't understand and feel very sad. I don't like to call him honey or sweetheart or say I love him all the time too because I think it's no good to say all the time I only want to say in spacial day, but now I understand that why he feel sad. Thank you ka to share your story. จากคุณ : plaa - [13 ก.ค. 16:41:01]

ความคิดเห็นที่ 93 สนุกจังเลย สอนอะไรได้ตั้งเยอะด้วยจ๊ะ ป้า จากคุณ : ส้วม - [13 ก.ค. 17:44:45]

ความคิดเห็นที่ 94 หนูชอบ love story ค่ะ ป้า มีความสุข จริงๆๆ ที่ ได้ อ่าน อ่ะ คะ ป้า ขา ว้าๆๆ เมื่อไหร่ ป้าจะมาเขียน ต่อ อ่ะคะ จากคุณ : BBP - [13 ก.ค. 18:45:14]

ความคิดเห็นที่ 95 ป้าคะ....น้ำตาจระเข้เนี่ย มาจากภาษาฝรั่งเศสรึเปล่าคะ lamps de crocodile ..........ป้าคะ มันแปลว่า " ตอแหล" ไม่ใช่เหรอคะ จากคุณ : rubis (RUBIS) - [13 ก.ค. 19:29:40]

ความคิดเห็นที่ 96 อ้าาาาา ป้าแวนด้าไปไหน มาเขียนเรื่องลุงโทนี่ต่อเร็วๆค่ะ จายจาขาดดดดแล้ววววเอ้้ยยยยยยย จากคุณ : thai girl - [13 ก.ค. 20:57:43]

ความคิดเห็นที่ 97 เห็นด้วยค่ะ ว่า คำพูดบางครั้งทำให้อารมณ์อ่อนไหวได้ง่ายมากค่ะ โดยเฉพาะกับคนใกล้ตัว ที่มองข้ามความรู้สึกของคนใกล้ตัวไป ;) จากคุณ : ~NiNa~ - [14 ก.ค. 00:42:56]

ความคิดเห็นที่ 98 หายไปวันนึง..เพราะมีนัดกับหมอ ยังเจ็บชายโครงขวาอยู่..ไม่ได้ตีกอล์ฟ..เลยมีเวลามานั่งคิด..นั่งเขียน จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 06:48:00]

ความคิดเห็นที่ 99 จากประวัติต่างๆที่เล่ามาฉันไม่ใช่คนที่ easy to handle แม้แต่นิด ความร้ายกาจก็มีมาก เวลาดีก็ดีใจหาย... เพราะฉะนั้น..ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองนั้นจะเต็มไปด้วย รสชาดหลากหลาย...ฉันคงยังยึดติดความคะนอง...และ สนุกสนานผิดวัยอยู่เสมอ(ไม่รู้ว่า..ทำไมซิ?) และชอบทำอะไรที่ตามใจตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร...การเป็นแฟนกับ โทนี่..นั้น..ความจริงฉันก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไร..เพราะ คิดว่าเขาก็คงคิดเหมือนฉัน แล้วจะอะไรกันมากมาย..?? ฉันก็ทำงาน..อยู่อพาร์ตเมนต์ของตัวเอง...มีเงิน..กิน เที่ยว ก็ด้วยตัวเอง..ดังนั้น..ฉันจึงผยองนัก.. จะมาให้ฉันทำโน่นทำนี่น่ะ..เมินซะเถอะ..แถมยังกวนโมโหด้วยบ่อยๆ.. เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นต่อ...ในเกมส์นี้ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 07:27:41]

ความคิดเห็นที่ 100 แล้วฉันก็ได้รับบทเรียนบทแรก...มีวันหนึ่ง..ระหว่างช่วงพักจากงานที่เล่าว่า..ว่างสองสามชั่วโมงน่ะ...โทนี่มักจะอยู่ที่โรงยิม..ใกล้ๆดาว์นทาว์น ทุกวัน..ฉันก็ลมเพลมพัด..ตอนนั้นในอเมริกาทุกคาเฟ่..จะมีกระดานแบ๊คแกมมอน คล้ายๆกับการเล่นสกาของไทย มีหมาก เดินโดยการนับแต้มจากลูกเต๋าที่โยน..มักจะพนันกันเป็นค่ากาแฟและขนม..ฉันก็ หัดเล่นจนชำนาญ(บ้า..ได้ทุกเรื่อง) ทีนี้ก็มีเพื่อนร่วมอุดม การณ์ในแวดวงนี้มากขึ้น..มากขึ้น..คนเล่นเก่งๆมักจะเป็น พวกตะวันออกกลาง..ชายหนุ่มพวกนี้..เจ้าชู้สบัด.. ฉันฝีมือแก่กล้ามากขึ้น..ก็อยากจะเล่นกับคนที่เก่งกว่า..นั่น เป็นของแน่นอน..จึงมีการประลองฝีมือกันแทบทุกบ่าย.. จากคนเล่นสองคน..กลายมามีคนตามดูแห่อีกห้าหกคน.. ผู้ชายส่วนใหญ่..และก็ทำงานแถวๆนั้นเหมือนกัน.. การหยอกล้อ..ต่อปากคำ..ก็ต้องมีเป็นของธรรมดา.. วันหนึ่งขณะที่ฉัน..เฮ..เฮ..อยู่นั้น ในโต๊ะเกมส์ มีทั้งหมด หกคน..ชายห้า..หญิงหนึ่ง..คือฉัน.. โทนี่..เดินเข้ามาในร้าน..จนถึงโต๊ะ..ฉันยังไม่เห็นเขาเลย เขายกกระดานแบ๊ดแกมมอน..ออก..และพูดด้วยเสียงราบ เรียบว่า.. "Excuse me, gentlemen.. this young lady has to leave now." "Why" ไอ้หนุ่มคนหนึ่งถาม..ไม่รู้ว่ากวน..หรือสงสัยจริงๆ "Because...HER BOYFRIEND SAID SO..." เท่านั้นละ..วงแตกฮือ...ฉันก็นั่งใบ้อยู่ตั้งนาน ไม่รู้ตัวว่าเดิน มาขึ้นรถเขาตั้งแต่เมื่อไหร่? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 07:46:30]

ความคิดเห็นที่ 101 ฉันเองก็ชักแหยงๆเพราะดูท่าแล้ว...เขาเอาจริง... เขาก็ไม่พูดอะไร...นอกจากทำอาการปรกติ..ถามว่า หิวไหม..ฉันก็เงียบ..ไม่รู้ว่าจะโกรธหรือจะขำดี...เพราะนึกถึงหน้าเจ้าพวกนั้น..มันเหรอหราพิกล..เขาจึงพูดต่อว่า ตอนนี้จะไม่ไปยิมแล้วนะ..จะมารับทุกวัน..อยากไปไหนก็บอกมา..จะไปด้วย (อ้าว..ซวยละซิ) ฉันก็หาเรื่องพาล โน่นพาลนี่..ไปตามเรื่อง ตามประสาคนเอาแต่ใจตัวเอง แต่เขาไม่โกรธตอบ..ก็เลยไม่ได้ผล จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 07:54:43]

ความคิดเห็นที่ 102 บทเรียนที่สอง..ต่อมาไม่นาน..เจ้าของบ้านที่ฉันเช่าอยู่ นั้นอยู่บนชั้นแฟลตชั้นสอง..ซึ่งมีกันแค่สองยูนิต..ในหนึ่งหลัง..ชั้นล่างของฉัน..เป็นบ้านทรงวิคตอเรีย..น่ารักมาก (ที่เล่าให้ฟัง..ว่ามันจะขายให้ฉันน่ะ) วันดีคืนดี..ก็มีหลาน ชายจากแคนาดามาเยี่ยม...หน้าตาดี..และช่างพูดช่างคุย เห็นฉันล้างรถอยู่ก็มาช่วย...นิสสัยดีอีกต่างหาก..ถามไปถามมาก็เลยทราบว่าจะมาอยู่ช่วงซัมเมอร์ มาเที่ยว.. ถามถึงที่เที่ยว..ฉันก็เลยอาสาขับรถพาไปดูสะพาน Golden Gate อันขึ้นชื่อที่ไม่อยู่ห่างจากบ้านนัก...ก็เขาอุตส่าห์ช่วย ล้างรถ..แค่นี้จะเป็นไรไป..ข้ามฝั่งไปจนถึง ฝั่งมาริน ขากลับแวะดูดอกไม้ที่บานสะพรั่งที่ Goldengate Park อากาศวันนั้นดีมาก..เขาก็ถ่ายรูปไว้เยอะ..เชียว.. สารพัดรูป..อัดเสร็จ..เขาก็ให้ฉันปึกหนึ่ง..ฉันก็วางมันบน โต๊ะนั่นแหละ..โทนี่แวะมาทานข้าว..หยิบขึ้นมาดู... ถามว่า..ใคร..อะไรเนี่ยยย? ฉันก็เล่าให้ฟังตรงๆ..ความซวย พอเล่าเรื่องเสร็จ..ไอ้หมอนั่น..ดันโทรเข้ามาชวนไปดูหนัง.. ฉันก็ปฏิเสธไป..บอกว่ามีแขก..โทนี่ฉุนมาก...เขาว่าเขา ไม่ใช่แขก..ทำไมไม่บอกเขาไปว่า...แฟนนั่งอยู่นี่.. คุณผู้หญิงคะ...บางอย่างมันก็ไม่น่าพูดนะ..ว่ามั๊ยยยย เท่านั้นแหละ..เขาลุกขึ้นกลับทันที..ฉันก็โล่งอก..นึกว่า เออ..งอนไปเหอะ..เดี๋ยวสองสามวันก็ดีเอง... แต่ผิดคาดฮ่ะ...โทนี่กลับมาภายในไม่ถึงชั่วโมง พร้อม กระเป๋าเสื้อผ้า....บอกว่า..จะย้ายมาอยู่ที่นี่ตลอดซัมเมอร์ นี้แหละ..มีปัญหามั๊ยยย????? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 08:30:18]

ความคิดเห็นที่ 103 ลุงโทนี่นี่ร้ายกาจแฮะ จากคุณ : Iron-Spider - [14 ก.ค. 08:45:24]

ความคิดเห็นที่ 104 ค่ะ..ร้ายเอาการ..ฉันจึงเพิ่งจะสำนึกนิดๆว่า..ฉันเจอคู่รัก (คู่ปรับ)ที่ฝีมือสูสีแล้ว...แล้วสังเกตไหมว่า..แทนที่ฉันจะเป็นฝ่ายที่ระวัง..หึงหวง..กลับตรงกันข้าม..ผิดสเปคหนังไทยเลยทีเดียว...ความจริงฉันก็น่าจะรู้ว่าพื้นฐานนั้นมัน ค่อนข้างจะผิดกัน...ที่นั่นเป็นบ้านเมืองของเขา..ก็เป็นไปตามกฏเกณฑ์ของกติกาสังคม..เมื่อประกาศตัวว่าเป็นแฟนกัน..ก็เหมือนกับชีวิตคู่เข้าไปแล้วกว่าเจ็ดสิบเปอเซ็นต์ ทำอะไรก็ต้องมีการเกรงใจกัน..เคารพในสิทธิของกันและกัน..เขาก็ค่อนข้างจะเคร่งครัดเรื่องนี้...เพราะเขาถือว่า.. ฉันเป็นผู้หญิงของเขา...แต่ฉันนั้นมันแหกกฏไปซะทุกเรื่อง ถือระบบไทยๆ...แค่แฟน(นะว้อย) ไม่ใช่เมีย... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 09:06:26]

ความคิดเห็นที่ 105 เพราะฉะนั้น..ฉันจึงลื่นไหลเอาการ...ไม่ชอบทำอะไรที่ อยู่ในระเบียบมาแต่ไหนแต่ไร..อาจจะเป็นเพราะ"อีโก้" เล็กๆในจิตใจ...ที่ไม่เคยยอมใคร...รู้สึกว่าเสียศักดิ์ศรีที่เดียวถ้าจะต้องขอหรือบอกว่าจะไปไหนมาไหน...ดังนั้น เรามักระหองระแหงด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง..เขาไม่เคยโกรธ ฉันได้นานเกินสองวันสักที...เพราะว่า...ฉันเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขารัก..อย่างถวายชีวิต(เขาว่า) ในขณะที่ฉันนั้น ออกจะหวือหวาตั้งกะเด็ก..ปลื้มคนโน้น..ชอบคนนี้.. มีแต่คนเอาใจตลอด...ป๊อบๆแป๊บๆ ตามประสา..จินตนาการเรื่องความรักของฉันนั้น..ยังมีภาพเจ้าหญิง เจ้าชายอยู่เลย...ดังนั้น..ตาฉันจึงปิดสนิท..ในโลกแห่งความเป็นจริง...ฉันมองเขาในฐานะคนอีกคนหนึ่งที่มีหน้าที่ ต้องมาเอาใจฉัน..และต้องรักฉัน...ก็เท่านั้น จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 09:20:11]

ความคิดเห็นที่ 106 ฉันจึงได้แต่สร้างความเจ็บช้ำให้เขาอยู่เสมอมา...ตามที่เลยเล่าใว้ในไกลบ้านชุดก่อนๆ...ใช้เวลาหลายสิบปีเชียวนะ ถึงได้รู้ว่า...มันเป็นสิ่งมีค่าเหนือสิ่งอื่นใด..ที่ในชีวิตคนบางคนไม่เคยพานพบซะด้วยซ้ำ...ถ้าเขาโกรธหรือเกลียดฉัน หลังจากที่เราแยกกัน..ก็คงดีหรอก..ฉันคงไม่มานั่งเขียนให้ เมื่อย...กรอดน้ำคว่ำขัน..ส่งไปเลย..แต่มันไม่ใช่งั้นน่ะซิ ไม่ว่าวันนั้น..วันนี้..หรือวันไหน..เขาก็คือเขาที่ไม่เปลี่ยนแปลง..นอกจากสถานะภาพทางสังคม..แต่ที่เห็นๆอยู่ ที่ฉันไม่เข้าใจ..คือ...ส่วนที่เขาเปลี่ยนไปที่ฉันเห็น..คือ โทนี่ในปัจจุบัน..ขับเล็กซัส..ให้เมียขับฮอนดา...(เก่า) โทนี่เอาเบาะลูกเล็กนั่งหน้า...ให็เมียนั่งหลัง... โทนี่เข้าหุ้นทำบริษัทส่งออก..โดยที่ไม่ปรึกษาเมียแม้แต่คำเดียว... ทั้งหมดนี่..เขาไม่ใช่โทนี่ที่ฉันเคยรู้จักเลย...โทนี่ของฉันจะ ให้แต่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงของเขา...และจะบอกทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวเขา... มีให้เดาใด้สองอย่าง.. หนึ่ง...คือ..เขารู้จักรักตัวเองมากขึ้น... สอง...คือ เขารักมนุษย์ผู้หญิงน้อยลง... ทั้งสองประการ...ขออย่าให้ฉันเป็นต้นเหตเลย กลั๊ว..กลัว เรื่องบาปกรรม...จริงๆเลยตอนนี้...แต่ขอตบท้ายว่า.. ไม่รู้เขาคิดได้ยังไง...โดยไม่เกรงใจเมียอีเลย..คือ ชื่อลูกสาวเขาน่ะ...ชื่อฉันทั้งดุ้น..????? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 09:44:10]

ความคิดเห็นที่ 107 รุ่นพี่ที่นับถือเคยกล่าวคำหนึ่งไว้.. ฟังทะแม่ง - ทะแม่ง.. แต่เล่นเอาฉัน สะดุด. "บางทีคนสองคน.. ที่ต่างรักกันและกัน ก็อยู่ร่วมกันไม่ได้ หรือ ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกัน" ปล. ไหนๆ ก็ตามอ่านมาตั้งแต่ต้น กราบสวัสดีค่ะ จากคุณ : ภาพตะวัน - [14 ก.ค. 09:58:11]

ความคิดเห็นที่ 108 พี่วิคะ คิดว่า โทนี่ทำไปเพื่อให้พ่อของเค้ามีความสุข ที่จะได้หลาน เท่านั้นมังคะ โดยที่ไม่ได้รักเมียเค้าเลย แต่ใจเค้ายังผูกพันกับพี่มาก ยังรักพี่อยู่ เฮ้อ พูดไม่ถูกค่ะ ถ้าพี่มีอะไรเมล์มาคุยได้นะคะ จากคุณ : พวงร้อย - [14 ก.ค. 09:59:02]

ความคิดเห็นที่ 109 ป้าคะ...หนูเห็นใจเมียลุงโทนี่ จังค่ะ !!!!! จากคุณ : rubis (RUBIS) - [14 ก.ค. 11:08:18]

ความคิดเห็นที่ 110 T_____T ซึ้ง ฮือ ผู้ชายดีๆอย่างนี้ยังมีอยู่ในโลกนี้อีกมั้ยเนี่ย แค่ชื่อลูกลุงโทนี่ หนูก็น้ำตาหยดแหมะๆแล้ววว จากคุณ : Jeban - [14 ก.ค. 11:20:05]

ความคิดเห็นที่ 111 สวัสดีค่ะป้าวิ หนูเป็นแฟนคลับป้าวิค่ะ ขอให้ป้าหายไวๆ แล้วไปตีกอล์ฟได้เร็วๆ นะค่ะ จากคุณ : ทานตะวันสีม่วง - [14 ก.ค. 11:55:57]

ความคิดเห็นที่ 112 โทนีโน่ต้องการให้คนมี่เขารักมีความสุข เมื่อป้าแวนด้าไม่สามารถอยู่กับเขาได้ เขาเลยเทความรักที่มีต่อคุณแวนด้าไปให้ลูก แล้วตั้งชื่อลูกด้วยชื่อป้าแวนด้า(มั้งครับ) เอ่อ......แล้วเมียโทนีโน่รู้ว่าลูกสาวตัวเองชื่อเดียวกะป้าไหมครับ? จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [14 ก.ค. 12:28:01]

ความคิดเห็นที่ 113 อืมม์......เป็นเรานะ.....เกิดแฟนมาตั้งชื่อลูกเป็นชื่อเดียวกะแฟนเก่าของเค้านี่ ถึงขั้นฆ่ากันให้ตายไปข้างนึงเชียวนะ >,< จากคุณ : เด็กที่รอคอย (Toys..R..Us) - [14 ก.ค. 13:35:25]

ความคิดเห็นที่ 114 ค่ะ..ภรรยาโทนี่..ทราบดี...ทราบทุกเรื่อง..เมื่อตอนที่พามาให้รู้จัก.ก่อนการแนะนำ..เขาพูดตรงๆต่อหน้าเธอจนฉันสะดุ้งว่า...นี่คือ....ผู้หญิงที่มีความสำคัญที่สุด...ในชีวิต?? ภรรยาเขาคงไม่ได้เห็นความแตกต่างของโทนี่(อย่างที่ฉันเห็น..กระมัง) เขาก็คงพอใจในสภาพ..ที่เป็นอยู่ และทราบดีทุกอย่างว่า...ครั้งหนึ่งฉันเป็นใคร? เพราะในชีวิตปัจจุบัน...เรามีให้กันแค่ความระลึกถึง..ก็เท่านั้น...... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [14 ก.ค. 13:44:31]

ความคิดเห็นที่ 115 เฮ้อ... อยากให้เล่าเรื่องโทนี่เรื่อยๆ ค่ะคุณอาวิ แต่ก็รู้ว่าเล่าไปเรื่อยๆ เรื่องก็ต้องจบลงสักวัน แหม อยากให้ "ผู้ชายของเรา" เป็นอย่างนี้บ้างจัง น่าจะส่งไปให้อ่านเนอะ จะได้รู้จักปรับปรุงตัวบ้าง... ได้ครึ่งของคุณโทนี่ก็ยังดี จากคุณ : ปลาทอง - [14 ก.ค. 14:41:17]

ความคิดเห็นที่ 116 โอ้้้้ คุณป้าขา ผู้ชายอย่างนี่มันถูกล็อตตารี่ รางวัลที่ 1 ชุดใหญ่นะคะเนี่ย เอิ๊กก จากคุณ : Jeban - [14 ก.ค. 18:42:49]

ความคิดเห็นที่ 117 ป้าขา ลุงโทนี่ นี่ ดีจังเลยค่ะ เล่าอีกนะคะ จากคุณ : BBP - [14 ก.ค. 20:31:22]

ความคิดเห็นที่ 118 เพิ่งเข้ามาตามอ่านของคุณน้าได้วันนี้จนหมด นี่แหละครับ สนุกดีครับ อ่านแล้วพลันให้นึกถึงเรื่องของอาผมที่อยู่ที่นี่ จากคุณ : nyred - [15 ก.ค. 09:04:06]

ความคิดเห็นที่ 119 นึกแล้ว..ถ้าป้าแวนด้า...ให้ทายชื่อลูกลุงโทนี่..ผมทายถูกตั้งแต่ต้น...ไม่ได้โม้ฮ่าๆๆๆๆๆ....(แอบติดตามอยู่ครับป้า) จากคุณ : overswing - [15 ก.ค. 14:37:19]

ความคิดเห็นที่ 120 ป้า....หายไปไหนคะ จากคุณ : rubis (RUBIS) - [15 ก.ค. 20:45:24]

ความคิดเห็นที่ 121 Where are you kra? Pa Wiwanda จากคุณ : Anekona (Anekona) - [16 ก.ค. 05:48:27]

ความคิดเห็นที่ 122 ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ..พักผ่อนนิดหน่อย ดูละครเรื่อง สามีตีตราให้จบ...เพราะจะต้องส่งคืนแล้ว...ก็สนุกดีอย่าง น้อยฉากเลิฟซีน..ค่อยมีอะไรที่เป็นจริงจังหน่อย..ขอปรบมือให้แอน ทองประสม ที่ทำได้โดยที่ไม่น่าเกลียดเลย ก็ดูจนจบ..จะให้เล่าเรื่องโทนี่ต่อ...ก็ขอให้อย่าคิดเป็นเรื่อง โรแมนติกเลยนะคะ...เพราะความรู้สึกที่ดีๆนั้น..มันอยู่ที่ใจแล้วค่ะ...ไม่ใช่บุคคล...เจอกันก็สรวลเสเฮฮาไปตามเรื่อง อย่างที่เล่าว่า...เอาสร้อยกับพระไปให้..สั่งด้วยสียงเฉียบ ขาดว่า..ห้ามถอด...เพราะสมเด็จวัดบวรฯที่ให้ไปคราวนี้ เป็นของหายาก..เจ้าตัวรีบยื่นหัวมารับแล้วงันงกรับปาก แต่ยังถามว่าถ้าขอเปลี่ยนสร้อยจะได้ไหม..ในกรณีที่ขาด หรือชำรุด....ในกรณีนั้นก็โอเค..เพราะครั้งหนึ่งในสมัยที่ เขาบู๊สุดๆน่ะ..ตอนนั้นฉันให้พระไปใส่อยู่องค์หนึ่งโดยที่ ไม่รู้เหมือนกันว่า..เป็นพระอะไร? มาทราบที่หลังว่า เป็นพระยอดธง..ที่ใช้ในการออกศึกในสมัยก่อนโดยเฉพาะ...ไม่รู้เกี่ยวกันรึเปล่า...แต่องค์นั้นก็ขาดหายไปใน ระหว่างบู๊นั่นแหละ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [16 ก.ค. 06:31:34]

ความคิดเห็นที่ 123 ผู้ชายนี่ส่วนใหญ่เขาจะไม่เพ้อเจ้อหรอกนะ..ฉันว่า... นอกจากชนิดที่ปากเปราะจริงๆ...อย่างในกรณีโทนี่..ก็ พูดน้อยเกี่ยวกับความรู้สึกตัวเองจนน่าเกลียด...เพราะอย่างที่เล่ามาว่าให้ไปส่งที่ดิสโกน่ะ..ฉันมันนักลีลาศเก่า ก็เอนจอยไปซิ..ตอนนั้น..ก่อน Sat. night fever นะก็ Santana มาแรง..ชะชะช่า กันอย่างสุดสุด..คุณรู้ไหม.. เขาส่งฉันเสร็จยืนรอดูจนเห็นเพื่อนเท้าไฟ(กระเทย) มา เขาก็ออกไป...ไปไหนรู้ป่ะ...ไปหัดเต้นรำฮ่า...ฉันไม่เคยรู้เลย..จนวันหนึ่งเขาส่งฉันเสร็จ..แล้วไม่ไปไหน..ฉันก็กลัวเขาจะเซ็ง...บอกให้กลับมารับละกัน...เขาว่า..ม่ายงะ จะอยู่เต้นรำ...พูดบ้าๆน่าก็ตัวเต้นรำไม่เป็นนี่นา... ทีไหนได้..เธอลีดฉันได้อย่างไม่น่าเชื่อ...ตั้งกะนั้นมางานไหนงานนั้น..เธอเกาะติด.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [16 ก.ค. 06:49:48]

ความคิดเห็นที่ 124 ไอ้ที่มันแย่น่ะคือฉันไม่ได้ซาบซึ้งในความพยายามเขาแม้แต่นิด....เพราะในชีวิตฉัน..คงจะคุ้นต่อการที่ได้ทุกอย่างมาอย่างไม่ต้องออกแรงมากกระมัง...และคงจะคุ้นแต่ที่มี คนมาทำอะไรต่ออะไรให้ตั้งแต่เล็ก..เลยออกจะเคยตัว ฉันไม่ได้คิดแม้แต่นิดว่า..เขา"อุตส่าห์"ทำเพื่อฉัน...แต่กลับไปคิดเข้าข้างตัวเองว่า..อยากไปไหนด้วยละซิ??... ฉันก็ประหลาดใจในตัวเองทุกวันนี้ว่า..ทำไมฉันช่างไม่ อ่อนโยนเอาซะเลย..?? ในยามนี้เวลาฉันล้อๆเขาเรื่อง หัดเต้นรำ..เขายังอายอยู่เลย..ยังว่า..นั่นซิ..ฉันบ้าไปได้ยัง ไงขนาดนั้นน่ะ?? อ้าว..แล้วกัน.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [16 ก.ค. 07:29:13]

ความคิดเห็นที่ 125 ฉะนั้น..คุณผู้หญิงขา...เอาใจใส่คนข้างๆตัวเถอะค่ะ.. ที่เคยเป็นผู้รับ...ก็หัดให้ซะมั่ง...ที่เป็นคนช่างติ...ก็หัดชม ซะมั่ง...หัดทำเถอะค่ะอะไรที่มันดีๆต่อความรู้สึกของคนที่รักเราน่ะ...อย่างในกรณีฉันนั่น..มันใช้เวลานานหลายสิบปีทีเดียวที่ฉันจะมานั่งมองเห็นภาพเก่าเหล่านี้...แล้วถึงได้รู้ว่า..ความรักนี่มันมีอานุภาพ...อย่างที่เขาว่าจริงๆ รักแล้วรักเลย...อาจจะมีความรักอื่นๆเกิดขึ้นมาอีกหลาย ครั้งในชีวิต..แต่ความรักที่ไม่มีวันเหือดหายน่ะ..ฉันเชื่อว่า มีครั้งเดียว...แล้วคุณจะคอยให้มันหลุดลอยไปหรือคะ... ด้วยความรัก..และปรารถนาดี..จาก วิวันดา...คนไกลบ้าน..... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [16 ก.ค. 07:37:23]

ความคิดเห็นที่ 126 มาสมัครเป็นสมาชิกแควนขับกั้บป้า... จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย (ด.เด็ก) - [16 ก.ค. 08:16:28]

ความคิดเห็นที่ 127 อ๋า.....จบแล้วเรอะคะ..... ป้าจ๋า นู๋ก้อเพิ่งดูสามีตีตราจบเหมือนกัน :D ตอนนี้.....ยังตามอีกสองสามเรื่องได้แก่ เสือ11ตัว ชายครับ...ผมเป็นชาย เจ้าสาวมืออาชีพ และตั้งใจว่าจะดู เรือนนพเก้าหากว่ามันมา ......... ดูแบบนี้สบาย ให้กลับไปดูเมืองไทยแบบมีโฆษณา เห็นทีจะไม่ไหวแล้วง่ะ จากคุณ : เด็กที่รอคอย - [16 ก.ค. 09:16:17]

ความคิดเห็นที่ 128 ไม่ได้เข้าพานทิป หลายวาน... ป้าวิ เลี้ยงหมาด้วยเหรอครับ เอามาเล่าด้วยก็ได้นะครับ จากคุณ : live_bangkok - [16 ก.ค. 12:37:33]

ความคิดเห็นที่ 129 สงกาสัยว่า นี่ถ้าควักหัวใจของ ลุงโทนี่ ออกมาดูเนี่ยนะ คงได้เห็นแผลเป็น เย็บหลายสิบแห่งแน่เลย โอ้ สงสาร ลุงโทนี่จัง แต่ก็ดีมจที่ในที่สุดก็ได้ทราบถึงรักแท้ ทั่งคู่ จากคุณ : live_bangkok - [16 ก.ค. 13:02:53]

ความคิดเห็นที่ 130 อ่านมานาน หลงรักลุงโทนี่มาก คนอะไรน่ารักปานนั้น ไม่รู้ว่าชาตินี้จะเจอคนดี ๆ อย่างลุงโทนี่ไม๊เนี่ย คงยากกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ก็อดสงสารภรรยาลุงโทนี่ไม่ได้นะ ในฐานะลูกผู้หญิงคนนึง จากคุณ : iam ami - [16 ก.ค. 14:21:47]

ความคิดเห็นที่ 131 อ้าว อย่าเพิ่งจบซิครับ เอาอีก จากคุณ : ไม่ยอม - [16 ก.ค. 14:38:18]

ความคิดเห็นที่ 132 มาลงชื่อครับผม จากคุณ : pinokio - [16 ก.ค. 15:56:57]

ความคิดเห็นที่ 133 Uncle Tony is the best. He has a big heart. He is tuff but gentle. Pa wi ka,you are very lucky to meet him. จากคุณ : plaa - [16 ก.ค. 16:13:48]

ความคิดเห็นที่ 134 รักแล้วรักเลย...อาจจะมีความรักอื่นๆเกิดขึ้นมาอีกหลาย ครั้งในชีวิต..แต่ความรักที่ไม่มีวันเหือดหายน่ะ..ฉันเชื่อว่า มีครั้งเดียว...แล้วคุณจะคอยให้มันหลุดลอยไปหรือคะ... ด้วยความรัก..และปรารถนาดี..จาก วิวันดา...คนไกลบ้าน..... ป้าขา ซึ้ง จังเลยอ่ะค่ะ ตรงนี้อ่ะ มันเตือนสติดีจังเลยค่ะ หนูจะcopy ไปให้เืพื่อนๆ หนู อ่านค่ะ ป้า ตัวหนูเองไม่มีหรอกค่ะความรักในตอนนี้ แต่เพื่อนๆๆ หลายคนยังติดอยู่ในวังวนอะไรหลายๆๆ อย่างถ้าได้อ่านพวกมันคงต่าสว่างมากขึ้นอ่ะค่ะ ป้า จากคุณ : BBP - [16 ก.ค. 21:32:32]

ความคิดเห็นที่ 135 ป้าคะ.....หนูสงสัยมานานแล้ว ลุงเค้าเรียกป้าว่าอะไรเหรอคะ ? จากคุณ : rubis (RUBIS) - [16 ก.ค. 22:35:45]

ความคิดเห็นที่ 136 ถ้าต่อตัวละก้อ...จะเป็น ฮั่นนี่ แต่ถ้ากับเพื่อนฝูงเขา.. ฉันถูกเรียกว่า "อาหวั่น" ค่ะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [16 ก.ค. 23:12:08]

ความคิดเห็นที่ 137 สงสัยโทนีโน่ต้องกลัวป้าแวนด้าแน่เลย ถึงเรียกว่า อาหวั่น จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [17 ก.ค. 00:05:48]

ความคิดเห็นที่ 138 มาแปะชื่อ รายงานตัวค่ะ :D จากคุณ : ~NiNa~ - [17 ก.ค. 04:20:06]

ความคิดเห็นที่ 139 ป้าวิคะ เยี่ยมยอดเลยค่ะ ฝีมือการเขียนแบบนี้ ระวังพวกชอบฉกฉวยไปตีพิมพ์นะคะป้า จากคุณ : fanclub - [17 ก.ค. 10:02:42]

ความคิดเห็นที่ 140 โอ้ โฮ แฮะ 130 คคห. หนูตัดๆ แปะๆ ไปให้พี่สาวอ่าน เอาเฉพาะน้ำมือ (น้ำหมึก) พี่วิค่ะ เค้าติดใจใหญ่เลย ถามว่าเอามาจากไหน สนุกมาก ไม่ต้องไปไล่ซื้อหนังสือตามท้องตลาด ที่พวกดาราตบแถวกันเขียนเรื่องของตัวเองออกขาย อยากจะบอกว่าบางคนเขียนไม่ได้เรื่องเลยค่ะ เสียดายตังค์ วันนี้มาลงชื่อเป็นกำลังใจ อิ อิ.. ยังเป็นแฟนพี่วิเหมือนเดิมนะคะ จากคุณ : bLaCk_KiD ติดงอมแงม - [17 ก.ค. 14:26:44]

ความคิดเห็นที่ 141 เด๋วนี้ยัง สวีด กันอยู่หรือเปล่าครับ ป้าวิ ลองไปหาสปอนเซอร์ และเอาแบนเนอร์มา แปะท้ายเรื่องทุกตอน (ย่อหน้า) สิครับ ผมจะช่วยคลิก เอาไว้เป็นทุนสำหรับพิมพ์เป็นเล่มขาย จากคุณ : live_bangkok - [17 ก.ค. 14:54:23]

ความคิดเห็นที่ 142 ป้าคะ.........เมื่อไหร่ป้าจะคลอด " ป้าวิตอนสวีทวี้ดวี้วกับลุงโทนี่ ตอน 3" ซะทีล่ะคะ โอ๊ย...อิจฉา อยากให้มีคนมาเรียกว่า ฮันนี่ มั่งง่ะ ป้าคะ เมื่อไหร่ รุ่นน้องลุงโทนี่จะมาสู่ขอหนูซะทีง่ะ จากคุณ : rubis (RUBIS) - [17 ก.ค. 18:36:46]

ความคิดเห็นที่ 143 โอ๊ยๆเพิ่งมาเห็นกาทู้นี้อ่ะ มีคนลืมส่งให้ แย่จริงๆเลย......... ไม่ได้อ่านกาทู้นี้เสียดายแย่เลย จากคุณ : V O L V O - [17 ก.ค. 23:17:59]

ความคิดเห็นที่ 144 ป้าคะเมื่อเช้ายังนึกถึงอยู่เลยค่ะ ไม่ได้อ่านกระทู้ซะหลายวันเพราะเรียนหนัก ดีใจจังเลยได้อ่านอีก จากคุณ : Sridhana - [18 ก.ค. 01:29:36]

ความคิดเห็นที่ 145 ยังตามอ่านเสมอค่ะ จากคุณ : รสา - [18 ก.ค. 02:37:24]

ความคิดเห็นที่ 146 อ่านไม่แปะ แล้วหนูรู้สึกอกตัญญู ปานฉะนั้น สวัสดีค่ะป้าวิ ผลบุญที่คุณป้าเขียนไว้ขอจงส่งให้หนูได้แฟนอย่างลุงโทนี่ เทอญ จากคุณ : กิ๊บ - [18 ก.ค. 21:01:49]

ความคิดเห็นที่ 147 I am be your real fan. I think ..... I am falling in love Tony ...... for sure. You know , he is a man in my dream..... Could you please tell him that ...... "I do love him" ............OOHHHH......... I got mad already...... One think that i would like to ask him ..... so "TONY ..... what kind of woman that you 'll love until the end of your life." Please .......... Don't forget to ask him na kah.... I 'll wait for his answer. You know you are lucky woman that i would like to be............ .............. I think ...... I got mad already.............. Thanks in advance จากคุณ : Crazy Girl - [19 ก.ค. 22:46:04]